فراوانی و تعیین مقاومت دارویی باکتری های جداه شده از کودکان

زمینه و هدف: عفونت های باکتریال به ویژه مننژیت، پنومونی و سپتی سمی هنوز از عوامل مهم مرگ میرکودکان به شمار می رود. هدف از این مطالعه، بررسی شایع ترین عوامل باکتریایی عفونت های کودکان زیر14سال و تعیین مقاومت دارویی باکتری های جدا شده در آنها بود. روش بررسی: در طی دوسال تعداد 1897 نمونه به دست آمده از بیماران دارای علایم بالینی عفونت باکتریال مراجعه کننده از نظر کشت میکروبی، توزیع سنی، جنسی و نتایج آنتی بیوگرام مورد مطالعه قرار گرفت. گونه های میکروبی با روش های بیوشیمیایی و سرولوژیک مورد شناسایی قرار گرفتند. یافته ها: از مجموع 1897 نمونه آزمایش شده، تعداد 563 نمونه (6/29%) کشت مثبت باکتریایی به دست آمد که از این تعداد 7/74 درصد باکتری های گرم منفی و 3/25 درصد باکتری های گرم مثبت جدا گردید. شایع ترین باکتری های جدا شده اشریشیا کلی 1/34 درصد، استافیلوکوک اوریوس 1/17 درصد، پسودوموناس آیروژینوزا 4/12 درصد، کلبسیلا 11 درصد و استافیلوکوک اپیدرمیدیس 7/5 درصد بودند. موثرترین آنتی بیوتیک برای هر دو گروه باکتری گرم مثبت و منفی ایزوله شده از بیماران، سفتریاکسون، نیتروفورانتویین، نالیدیکسیک اسید، آمیکاسین و جنتامایسین بود. نتیجه گیری: باکتری های گرم منفی به ویژه اشریشیا کلی، پسودوموناس آیروژینوزا و کلبسیلا از عوامل اصلی ایجاد کننده عفونت باکتریال کودکان منطقه مورد بررسی به شمار می آیند. اکثر گونه ها نسبت به آنتی بیوتیک های رایج مانند آمپی سیلین، تری متوپریم و کلرامفنیکل مقاومت نسبتاً بالایی از خود نشان دادند. واژه های کلیدی: باکتری، عفونت، کودکان، آنتی بیوتیک