تشخیص سریع آسیب حاد کلیوی بدنبال جراحی قلب باز با بیومارکر L-Fabp

چکیده زمینه و هدف : آسیب حاد کلیوی (aki) اغلب به دنبال جراحی قلب باز ایجاد می شود. در حال حاضر از کراتینین سرم به عنوان شاخصی برای شناسایی آسیبهای حاد کلیوی استفاده میگردد که تاخیری و غیر قابل اعتماد است و بایستی از روش های مطمینی مانند اندازه گیری غلظت بیو مارکر l-fabp (ایزوفرم کبدی پروتیینهای متصل شونده به اسیدهای چرب) در نمونه ادرار برای تشخیص سریع و دقیق استفاده کرد. روش بررسی: نمونه ادرار 18 بیمار قلبی کاندیدای عمل جراحی قلب باز در زمانهای مختلف قبل از عمل ، 2، 4، 8 و24 ساعت بعد از عمل جمع آوری و میزان بیان پروتیین l-fabp با تکنیک الایزا مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج تست الایزا نشان داده است که در 4 بیمار روند افزایشی سطح بیومارکر l-fabp نشانگر پیش آگهی آسیب به کلیه و 14 مورد بدون این پیش آگهی بوده است. میانگین غلظت l-fabp ، 8 ساعت بعد از عمل جراحی در بیماران با پیش آگهی آسیب حاد کلیوی حدود 17 برابر افزایش داشته است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق و تحقیقات مشابه می توان l-fabp را به عنوان یک بیومارکر دقیق و سریع برای تشخیص آسیب حاد کلیوی معرفی نمود. واژه های کلیدی: آسیب حاد کلیوی ، بیومارکر، ایزوفرم کبدی پروتیینهای متصل شونده به اسید چرب ، جراحی قلب