تعیین نیاز به توجّه در ضربه ی اسمش بدمینتون

رسول یاعلی، دکتر عباس بهرام، دکتر احمد فرخی، دکتر احمدرضا موحدی   مقدّمه و هدف: از منظری می توان گفت مراحل مختلف یک مهارت ورزشی نیازمند ظرفیّت متفاوتی از محدوده ی توجّه انسان است که این موضوع در مهارت های ورزشی متفاوت متغیّر است. هدف: هدف از این مطالعه تعیین میزان نیاز به توجّه در مراحل مختلف مهارت اسمش بدمینتون است. روش شناسی: 22 ورزشکار بدمینتون ماهر دارای سابقه ی بازی در لیگ برتر یا لیگ دسته یک و یا ورزشکاران کنونی تیم ملّی، از دو گروه سنّی نوجوانان و جوانان و به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. (mean=15.5, sd=1.69) پس از آزمون صحت اجرای مهارت اسمش، آزمودنی ها به تکلیف کاوش شنیداری کلامی همزمان با اجرای اسمش در 3 مرحله پاسخ دادند. هر فرد 9 بار آزمون اسمش را اجرا کرد که در هر کدام از 3 مرحله ی اجرای مهارت اسمش 3 بار مورد سنجش تکلیف کاوش قرار گرفت. یافته ها: تحلیل واریانس با اندازه های تکراری نشان داد که تفاوت معنا داری بین نمره های آزمون اوّلیّه اسمش با نمره های اسمش در 9 بار اجرای بعدی وجود ندارد (p>0.05). هم چنین مقایسه ی میانگین نمره های آزمون کاوش در 3 مرحله ی اجرای اسمش آشکار کرد  مرحله ی دوم مهارت اسمش دارای تفاوت معناداری با دو مرحله ی دیگر دارد (pنتیجه گیری: براساس نتایج این تحقیق نیاز توجّهی مرحله ی دوم مهارت اسمش (مرحله ی حرکت راکت به سمت توپ و ضربه به توپ در بالای سر) بیشتر از مراحل دیگر است و به نظر می رسد هر گونه اضافه بار توجّهی در این مرحله ممکن است به تخریب مهارت منجر شود.