بررسی ارتباط هوش هیجانی اعضای هیات علمی با اثربخشی دانشکده‌های تربیت بدنی(دولتی) شهر تهران

  مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین هوش هیجانی اعضای هیات علمی با اثر بخشی دانشکده ها ی تربیت  بدنی (دولتی) شهرتهران است . روش شناسی:  روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای  هیات  علمی دانشکده ها ی تربیت بدنی شهر تهران و نمونه آماری برابر جامعه آماری و به تعداد  95 نفر می‌باشند. ابزار تحقیق دو پرسشنامه ی استاندارد هوش هیجانی سیبریا شرینگ(1996) و پرسشنامه محقق ساخته اثربخشی حمیدی(1382) بود که پس از تایید روایی توسط متخصصین مدیریت ورزشی، پایایی آنها نیز از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد. از روش های آمار توصیفی(میانگین، انحراف استاندارد و ...) و آمار استنباطی(آزمون های کالموگروف اسمیرنوف، لوین، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس) به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته ها حاکی ازآن است که، رابطه مثبت و معناداری بین هوش هیجانی اعضای هیات  علمی و اثربخشی دانشکده های تربیت بدنی شهر تهران وجود دارد( p<0.01 ، 78/0= r ). همچنین نتایج تحقیق نشان داد که ، بین مولفه های هوش هیجانی(خودآگاهی، خودتنظیمی، خودانگیختگی، همدلی ومهارت های اجتماعی) با اثربخشی دانشکده های تربیت بدنی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد(01/0 >p ). آزمون تحلیل واریانس نیز بیانگر آن بود که بین هوش هیجانی اعضای هیات  علمی دانشکده های تربیت بدنی شهر تهران ، اختلاف معنی داری وجود دارد (01/0> p ). نتیجه گیری: براساس مبانی نظری ، افراد با هوش هیجانی بالا دارای سطح عملکرد بالایی در فعالیت ها می‌باشند و از طرفی تحلیل یافته های این تحقیق بیان کننده آن است که، هوش هیجانی و اجزای آن، از مهم ترین عوامل برای سازگاری، موفقیت در روابط و عملکرد شغلی اعضای هیات  علمی بوده که برآیند این دو، ارتقای اثربخشی دانشکده های تربیت بدنی را حاصل می‌نماید.