موانع بکارگیری فناوری اطلاعات در فرایند آموزش و پژوهش رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی از دیدگاه اعضای هیات علمی بر اساس مدل فرایندی کاتر

محبوبه نقوی، حبیب هنری،غلامعلی کارگر قدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی موانع بکارگیری فناوری اطلاعات در امرآموزش و پژوهش رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی بر اساس مدل فرایندی «کاتر» بود. روش شناسی:  نمونه آماری83 نفر از مدیران ورزشی و کلیه اعضای هیات علمی دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی که در مقطع تحصیلات تکمیلی مشغول به تدریس می باشند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساحته، میزان روایی پرسشنامه توسط متخصصان فناوری اطلاعات و ارتباطات، مدیران و اعضای هیات علمی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی تایید و میزان پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ 88/0 محاسبه و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات ، از آزمون معنی داری نسبت با ضریب اطمینان 95 درصد استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد، مهمترین موانع بکارگیری فناوری اطلاعات به ترتیب عبارتند از: نبود اتفاق نظر میان مدیران دانشکده های تریبت بدنی و متخصصان فناوری اطلاعات و اعضای هیات علمی در زمینه کاربرد فناوری اطلاعات ، برنامه ریزی ضعیف و نبود دید بلند مدت نسبت به تاثیرات فناوری اطلاعات در امر آموزش و پژوهش می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پیشنهاد می گردد دانشگاه ها با اتخاذ یک رویکرد کل نگر و برنامه ریزی طولانی مدت و منسجم، بر موانع توسعۀ بکارگیری فناوری اطلاعات غلبه نمایند.