اثر مداخله تمرین بدنی بر تبحر حرکتی پسران 7 تا 10 ساله دارای اختلال هماهنگی رشدی

مقدمه و هدف: اختلال هماهنگی رشدی برای توصیف کودکانی به‌کار می‌رود که بدون وجود بیماری عصبی و یا مشکل پزشکی خاص، مشکلاتی در هماهنگی دارند. در این مطالعه به منظور ایجاد یک پرتکل حرکتی برای بهبود عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی، اثر بخشی برخی تمرین‌های بدنی بر بهبود تبحر حرکتی این کودکان بررسی شده است. روش شناسی: این تحقیق به روش تجربی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شده است. تعداد 25 کودک که بر اساس معیارهای دستورالعمل آماری و تشخیصی اختلالات روانی نسخه چهارم از میان دانش آموزان پسر پایه اول تا چهارم دوره ابتدایی منطقه یک تهران غربال شدند. آزمودنی‌ها در ابتدا در پیش آزمون تبحر حرکتی برونینکزاوزرتسکی شرکت کردند و سپس به شکل تصادفی در دو گروه تجربی (13 نفر با میانگین سنی 39/1±6/8) و کنترل (12 نفر با میانگین سنی 15/1±11/8) جای گرفتند. گروه تجربی تمرین‌های  حرکتی منتخب را  به مدت20 جلسه هفتاد و پنج دقیقه‌ای (سه جلسه در هفته) انجام دادند و در انتهای دوره هر دو گروه در پس آزمون شرکت نمودند. از روش تحلیل کوواریانس برای تحلیل نتایج استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که گروه مداخله تمرینی پس از اتمام دوره مداخله در 6 خرده آزمون تعادل، هماهنگی دوطرفه، هماهنگی اندام فوقانی، سرعت پاسخ، کنترل بینایی حرکت و سرعت و چالاکی اندام فوقانی بهبود معنادار داشتند (05/0

Effect of Exercise Intervention on Motor Proficiency in 710 Years Old Boys with Developmental Coordination Disorder

Purpose & Background: Developmental Coordination Disorder or DCD refers to the children with coordination deficit who are without neurologic and medical problems. In this study, in order to make a physical training protocol to improve the motor performance of DCD children, the effect of some specific physical training on the DCD motor performance was investigated. Method: This is an experimental pretest and posttest study. The subjects of study were 25 boys among the first to the fourth grade elementary school students from the district one of municipality in Tehran who were screened according to the 4th edition of the Diagnostic and Statistical Manual of Disorder. First, all the subjects took BruininksOseretsky Test of Motor Proficiency as the pretest and then they were randomly divided into the experimental (13 subjects with 8.6±1.39 mean age) and the control groups (12 subjects with 8.11±1.15 mean age).The experimental group performed the selective movements for 20 sessions; three sessions per week. At the end of the period, both groups participated in the post test. The analysis of the covariance was used for the data analysis. Results: The results showed that the experimental group improved significantly in the balance, bilateral coordination, upper limbs coordination, response speed, visual motor control and speed and dexterity of upper limbs(p0.05). Discussion: Physical training interventions may improve the motor proficiency of children with Developmental Coordination Disorder (DCD).