تاثیر بازخورد ژنریک و غیرژنریک روی خودکارآمدی، انگیزش ورزشی و اکتساب الگوی حرکتی در بزرگسالان

مقدمه و هدف: هدف از اجرای این تحقیق، بررسی میزان تاثیر خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد خودکنترل بر یادگیری شوت فوتبال بود. روش‌شناسی: 60 دانش‌آموز پسر غیرورزشکار با دامنه سنی 10-12 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. ابتدا پیش ‌آزمون عملکرد شوت فوتبال گرفته شد. سپس آزمودنی‌ها در 5 گروه 12 نفره قرار گرفتند. گروه خودگفتاری آموزشی، گروه بازخورد خودکنترل، گروه خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد خودکنترل، گروه خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد جفت شده و کنترل، که شش جلسه به تمرین شوت فوتبال پرداختند. بعد از آخرین جلسه تمرین، پس آزمون و بعد از 48 ساعت آزمون یادداری گرفته شد و همچنین در حین زدن ضربات، الگوی حرکتی آزمودنی‌ها با استفاده از دوربین ثبت گردید. ﺑﺮای ﺛﺒﺖ اﻟﮕﻮ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮت ﻓﻮﺗﺒﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﺤﻘﯿﻖ (ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن، ﭘﺲ آزﻣﻮن و ﯾﺎدداری) اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﺮای آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎ از روش ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﯽ داری 0/05 اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. و از آزﻣﻮن ﺗﻌﻘﯿﺒﯽ ﺗﻮﮐﯽ و داﻧﺖ-ﺳﯽ ﺟﻬﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪن ﺗﻔﺎوت ﮔﺮوهﻫﺎ در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. یاﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮای اﻟﮕﻮ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﮔﺮوه ﺧﻮدﮔﻔﺘﺎری آﻣﻮزﺷﯽ و ﮔﺮوه ﺧﻮدﮔﻔﺘﺎری آﻣﻮزﺷﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﺎزﺧﻮرد ﺧﻮدﮐﻨﺘﺮل ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﻬﺘﺮی را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوهﻫﺎی ﺑﺎزﺧﻮرد ﺧﻮدﮐﻨﺘﺮل، خودﮔﻔﺘﺎری آﻣﻮزﺷﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﺎزﺧﻮرد ﺟﻔﺖ ﺷﺪه و ﮐﻨﺘﺮل در آزﻣﻮن ﻫﺎی اﮐﺘﺴﺎب و ﯾﺎدداری ﮐﺴﺐ ﮐﺮدﻧﺪ. وﻟﯽ در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﻔﺎوت ﮔﺮوهﻫﺎ معنی‌دارنبود. بحث و ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی: ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺧﻮدﮔﻔﺘﺎری ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ درﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﯿﻪ ی ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺷﻮت ﻓﻮﺗﺒﺎل، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﺎرت ﻫﺎی ﭘﺎﯾﻪ ای در ﻓﻮﺗﺒﺎل، ﮐﻪ ﺑﺮای اﺟﺮا ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ، ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ و دﻗﺖ دارد، ﻣﻔﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ بازﺧﻮرد ﺧﻮدﮐﻨﺘﺮل، ﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻠﮑﻪ در ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺧﻮدﮔﻔﺘﺎری آﻣﻮزﺷﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻄﺢ ﻣﻬﺎرت ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻣﻔﯿﺪ واﻗﻊ ﺷﻮد.

effect of generic and non-generic feedback on self-efficacy, sport motivation and movement pattern acquisition in adults

background purpose: feedback information with inducing different conceptions of ability is in two generic (inherent ability) and non-generic (changeability of ability by effort) forms. since the effects of these forms on self-efficacy, sport motivation and motor performance in adults not studied, therefore, the aim of this study was determination of the influence of generic versus non-generic feedback on adults’ motivation, self-efficacy and motor performance. methodology: participants were novice 45 that after one session of dart throwing instruction and contribution in pre-test, divided to three matched groups: generic feedback and non-genic feedback and control. then, they practiced dart-throwing skill for six sessions. participants completed the sport motivation scale (sms-6) and dart throwing self-efficacy questionnaire in post-test after an intervention period.results: the findings revealed that non-generic feedback improved performance, internal motivation and self-efficacy than the generic feedback and control groups.conclusion: non-generic feedback implies the concept of flexible and achievable skill, and can promote a more positive reaction than generic feedback.