تاثیر خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد خودکنترل بر اکتساب و یادداری شوت فوتبال

مقدمه و هدف: هدف از اجرای این تحقیق، بررسی میزان تاثیر خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد خودکنترل بر یادگیری شوت فوتبال بود. روش‌شناسی: 60 دانش‌آموز پسر غیرورزشکار با دامنه سنی 10-12 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. ابتدا پیش ‌آزمون عملکرد شوت فوتبال گرفته شد. سپس آزمودنی‌ها در 5 گروه 12 نفره قرار گرفتند. گروه خودگفتاری آموزشی، گروه بازخورد خودکنترل، گروه خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد خودکنترل، گروه خودگفتاری آموزشی همراه با بازخورد جفت شده و کنترل، که شش جلسه به تمرین شوت فوتبال پرداختند. بعد از آخرین جلسه تمرین، پس آزمون و بعد از 48 ساعت آزمون یادداری گرفته شد و همچنین در حین زدن ضربات، الگوی حرکتی آزمودنی‌ها با استفاده از دوربین ثبت گردید. ﺑﺮای ﺛﺒﺖ اﻟﮕﻮ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮت ﻓﻮﺗﺒﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﺤﻘﯿﻖ (ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن، ﭘﺲ آزﻣﻮن و ﯾﺎدداری) اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﺮای آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎ از روش ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﯽ داری 0/05 اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. و از آزﻣﻮن ﺗﻌﻘﯿﺒﯽ ﺗﻮﮐﯽ و داﻧﺖ-ﺳﯽ ﺟﻬﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪن ﺗﻔﺎوت ﮔﺮوهﻫﺎ در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. یاﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮای اﻟﮕﻮ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﮔﺮوه ﺧﻮدﮔﻔﺘﺎری آﻣﻮزﺷﯽ و ﮔﺮوه ﺧﻮدﮔﻔﺘﺎری آﻣﻮزﺷﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﺎزﺧﻮرد ﺧﻮدﮐﻨﺘﺮل ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﻬﺘﺮی را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوهﻫﺎی ﺑﺎزﺧﻮرد ﺧﻮدﮐﻨﺘﺮل، خودﮔﻔﺘﺎری آﻣﻮزﺷﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﺎزﺧﻮرد ﺟﻔﺖ ﺷﺪه و ﮐﻨﺘﺮل در آزﻣﻮن ﻫﺎی اﮐﺘﺴﺎب و ﯾﺎدداری ﮐﺴﺐ ﮐﺮدﻧﺪ. وﻟﯽ در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﻔﺎوت ﮔﺮوهﻫﺎ معنی‌دارنبود. بحث و ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی: ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺧﻮدﮔﻔﺘﺎری ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ درﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﯿﻪ ی ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺷﻮت ﻓﻮﺗﺒﺎل، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﺎرت ﻫﺎی ﭘﺎﯾﻪ ای در ﻓﻮﺗﺒﺎل، ﮐﻪ ﺑﺮای اﺟﺮا ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ، ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ و دﻗﺖ دارد، ﻣﻔﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ بازﺧﻮرد ﺧﻮدﮐﻨﺘﺮل، ﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻠﮑﻪ در ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺧﻮدﮔﻔﺘﺎری آﻣﻮزﺷﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻄﺢ ﻣﻬﺎرت ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻣﻔﯿﺪ واﻗﻊ ﺷﻮد.

the effect of instructional self-talk combined with self-control feedback on soccer shot acquisition and retention

introduction and purpose: the aim of this study was to investigate the effects of instructional self-talk in combination with self-control feedback on learning to shoot in soccer.methodology: in the current study, 60 male non-athlete volunteer students aged 10-12 were selected for data collection. initially, a shooting pre-test was held and then the subjects were placed in five groups of 12. the groups practiced shooting for six sessions and included the instructional self-talk, self-control feedback, instructional self-talk with self-control feedback, instructional self-talk with paired feedback, and control groups. after the last training session, a post-test was held and an exam was held after 48 hours, in which the shooting movement patterns of the participants was video taped. in order to register the pattern, a researcher-made football shooting questionnaire was used. after the three stages of the study (pre-test, post-test, and a delayed test) were conducted, the collected data was analyzed. in order to test hypotheses, anova at a significance level of 0.05 was used, in which tukey’s and dante-c’s post hoc tests were utilized to determine the difference between the groups in different stages.results: the pattern findings showed that the instructional self-talk group and the instructional self-talk with self-control feedback group performed better than the other groups in the learning and delayed tests. however, no significant difference was found between the groups.discussion and conclusion: overall, according to the results of the current study, the use of self-talk techniques can be beneficial in the preliminary stages of learning how to shoot in soccer, which is one of the basic skills in the sport and requires focus, coordination, and accuracy. additionally, the results showed that self-control feedback in combination with instructional self-talk can be beneficial in increasing the level of motor skills.