بررسی رخساره‌ها، محیط رسوبی و دیاژنز سازند سروک در چاه شماره 6 میدان نفتی اهواز

سازند سروک به سن آلبین تورونین، یکی از مخازن مهم نفتی در فروافتادگی دزفول است. هدف از این مطالعه تفسیر محیط رسوبی و همچنین بررسی فرآیندهای دیاژنزی موثر بر کربنات‌های این سازند در چاه شماره 6 میدان نفتی اهواز است که می‌تواند کمک موثری به شناخت این سازند در این میدان نماید. مطالعات پتروگرافی تعداد 205 مقطع نازک تهیه شده از مغزه‌های حفاری شده بخشی از سازند سروک (با ضخامت 235 متر) در چاه مورد مطالعه، به شناسایی 7 رخساره کربناته شامل مادستون دارای میلیولید، پکستون دارای روزن‌داران کف‌زی با تنوع بالا، پکستون پلوئیدی بیوکلاستی، گرینستون پلوئیدی دارای روزن‌داران، باندستون رودیستی، فلوتستون رودستون رودیستی و وکستون دارای روزن‌داران شناور در این سازند منجر شده است. با توجه به رخساره‌های شناسایی شده و نحوه توزیع و ارتباط عمودی این رخساره‌ها و تبدیل تدریجی آن‌ها به یکدیگر، و همچنین نبود رخساره‌های ریزشی و توربیدایتی و نبود دانه‌های آگرگات، پیزوئیدها و آنکوئیدها، کربنات‌های سازند مورد مطالعه در سه محیط رمپ داخلی، رمپ میانی و رمپ خارجی بر روی یک پلتفرم کربناته از نوع رمپ هوموکلینال نهشته شده‌اند. رخساره‌های سازند سروک در چاه مورد مطالعه در محیط‌های دیاژنزی دریایی، متئوریک و تدفینی و طی بالاآمدگی تحت تاثیر فرآیندهای دیاژنتیکی مختلفی از قبیل میکریتی شدن، فشردگی، سیمانی شدن، نئومورفیسم، انحلال، شکستگی و جانشینی (دولومیتی شدن، هماتیتی شدن و پیریتی شدن) قرار گرفته‌اند. بر اساس مطالعات پتروگرافی صورت گرفته در کربنات‌های سازند سروک فرآیندهای انحلال و سیمانی شدن نسبت به سایر فرآیندها از اهمیت بیشتری برخوردارند. به طوری که در این کربنات‌ها فرآیند انحلال تخلخل را افزایش داده و فرآیند سیمانی شدن تخلخل را کاهش داده است.