اثربخشی سیستم وتیور در بهبود ویژگیهای بیولوژیکی و هدایت الکتریکی فاضلاب

با توجه به شدت گرفتن بحران آب در کشور باید در مدیریت فاضلاب تحولی ایجاد شود، تا بتوان تقاضای آینده آب را تامین نمود. اما فاضلاب ها یکى ازمهم ترین عوامل آلوده کننده زیست محیطى بوده و اگر به کیفیت میکروبی پساب و جنبه های بهداشتی آن توجه نشود، استفاده مجدد از آن خطر جدی برای بهداشت و سلامت انسان و محیط زیست به همراه دارد. با توجه به عوارض سوء گندزدایی پساب با استفاده از کلر بر انسان و محیط زیست در این پژوهش امکان استفاده از گیاه پالایی برای بهبود ویژگی های بیولوژیکی آب مورد بررسی قرار گفته است. در همین راستا و با هدف امکان سنجی رشد گیاه وتیور (vetiver zizanioides l. nash) در پساب، میزان کاهش ec آب و حذف کلیفرم گوارشی، این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار، انجام شد. مخازن تهیه و سپس از دو نوع فاضلاب خام و تصفیه شده به طور مجزا پر شد و گیاهان به صورت هیدروپونیک درون آن ها قرار گرفت. نتایج نشان داد که روند هوادهی و عدم هوادهی در اکثر تیمارها تاثیر معنی داری بر پارامترهای اندازه گیری شده ندارد. همچنین بهترین نوع فاضلاب نیز فاضلاب با غلظت کمتر یا فاضلاب تصفیه شده شناخته شد، چراکه در این فاضلاب اکثر آلاینده ها و عوامل تاثیرگذار برای مصارف کشاورزی و آبیاری تا حد قابل توجهی حذف شده است. در پارامترهای اندازه گیری شده مشاهده شد که زمان ماند هفت روزه با زمان ماند 14 روزه تفاوت معناداری ندارد، از همین رو بهترین زمان ماند نیز هفت روزه در نظر گرفته شد. بر طبق انجام آزمایش ، کارآمدی حذف کلیفرم در فاضلاب تصفیه شده و در طی دوره 99 درصد می باشد.

effectiveness of vetiver system in improving biological characteristics and electrical conductivity of wastewater

the increasing population and development of agricultural and industrial activities have put excessive pressure on freshwater resources. as a result, wastewater treatment has received growing attention in recent years. it seems more necessary in arid and semi-arid regions such as iran, where we face climate change and a lack of rainfall (mohammadi moghadam et al., 2015; nikmanesh et al., 2018). however, wastewater is one of the most critical environmental pollutants. if the microbial quality of the effluent and its hygienic aspects are not taken into account, its reuse poses a severe risk to human health and the environment (abedi-koupai et al., 2021). therefore, the primary purpose of disinfection effluent from municipal wastewater treatment plants is to reduce the concentration of water-borne pathogens to less than the amount of infectious. disinfection is done by physical and chemical methods. in most parts of the world, chlorine is the premier option for disinfecting effluents. that said, the adverse effects of chlorine effluent disinfection on humans and the environment have led to the possibility of using phytoremediation to improve the biological properties of water (keddy, 2010). the vetiver (vs) system for wastewater treatment is an innovative phytoremediation technology that has fantastic potential. this plant can grow in saline environments (sanicola et al., 2019). moreover, it can significantly improve the water quality parameters (abedi-koupai et al., 2021). therefore, this study aims to investigate the possibility of using vetiver in urban wastewater hydroponically to evaluate its efficiency in removing and refining pathogens, especially gastrointestinal coliforms. our purpose is to use the treated water in the agriculture sector for irrigation.