بررسی آزمایشگاهی اثر شکاف برآبشستگی بستر در سری صفحات مثلثی متصل به ساحل در خم 90 درجه ملایم

صفحات مثلثی متصل به ساحل، روشی جدید برای کنترل فرسایش وکمک به حفظ سواحل در رودخانه های پیچان‌رودی هستند. این سازه ها در معرض فرسایش ناشی از تمرکز جریان در قسمت دماغه خود می‌‌باشند. به همین دلیل باید با روش هایی مانع از تخریب این سازه و صدمه های مالی و جانی جبران ناپذیرشد. یکی از این روش ها استفاده از شکاف است. در تحقیق حاضر ابتدا از سری صفحات مثلثیکه یک شکاف مستطیلی به‌موازات وتر، با سطح بازشدگی 10 درصد مساحت کل صفحه و با نسبت 4=a/b(a و b به ترتیب طول و عرض شکاف) در موقعیت نزدیک به بستر در آن‌ها ایجادشده، استفاده شد. زاویه صفحات نسبت به ساحل بالادست 30 درجه بود. آزمایش ها تحت فواصل کارگذاری متفاوت، 4، 6 و 8برابرطولموثر، با شرایط هیدرولیکی متفاوت (اعداد فرود 287.0، 304.0، 322.0) و آب زلال انجام شد. در تمامی آزمایش ها عمق جریان ثابت و برابر 14 سانتی‌متر بوده است. سپس نتایج به‌دست‌آمده با حالت بدون شکاف مقایسه گردید. نتایج نشان داد که شکاف باعث کاهش اعماق آبشستگی حول دماغه‌ی صفحات می‌شود. درصد کاهش متوسط اعماق آبشستگی حول دماغه‌ی صفحات در فواصل 4،6 و 8 برابر طول موثر به ترتیب 9 درصد، 17 درصد و 18 درصد به دست آمد. صفحات مثلثی،باعث انحراف جریان ازقوس بیرونی به‌طرف مرکز کانال شدند و تشکیل خط ‌القعر دادند. شکاف باعث کاهش حداکثر عمق آبشستگی خط ‌القعر شد، به‌طور میانگین، درصد کاهش حداکثر عمق آبشستگی خط‌القعر در فواصل 4،6 و 8 برابر طول موثر به ترتیب 22.6 درصد، 46 درصد و 30 درصد بود. طول موثراولیه یک‌پنجم عرض فلوم بود. باشروع آزمایش وفرسایش اطراف سازه‌ها،طول موثراولیه افزایش یافت، همچنین شکاف باعث کاهش تغییرات طول موثر صفحات شد. به‌طور میانگین درصد کاهش متوسط تغییرات طول موثر در فواصل le4، le6 وle8به ترتیب  15.5 درصد، 13.7 درصد و 15.7 درصد بود.