مطالعه آزمایشگاهی فرآیند خوددفنی لوله مستغرق روی بستر فرسایش‌پذیر در جریان دائمی

یکی از مسائل قابل توجه در اجرای پروژه‌های انتقال آب از طریق خطوط لوله در بسترهای فرسایش‌پذیر، ایجاد شرایط ایمن برای خط لوله اجرا شده است. مطالعات نشان می‌دهد که نصب صفحه‌ای به نام اسپویلر در بالای خط لوله واقع بر بستر فرسایش‌پذیر منجر به افزایش مقدار فرسایش در اطراف لوله و تحریک خوددفنی آن می‌شود. عموماً مطالعات درباره اسپویلر با لوله ثابت صورت پذیرفته است اما در واقعیت هنگامی که حفره آبشستگی زیر لوله به اندازه کافی عمیق شود لوله در اثر وزن شروع به پایین رفتن می‌کند، در این هنگام لوله به کف حفره آبشستگی رسیده و فرآیند فرسایش متوقف می‌شود و پس از آن خط لوله با شن و ماسه پوشیده می‌شود .دراین پژوهش به بررسی فرآیند خوددفنی لوله با جابجایی طبیعی در اثر وزن لوله پرداخته شد و مشخص گردید جابجایی لوله، عمق آبشستگی را تا50 درصد نسبت به لوله ثابت کاهش و  همچنین سبب تغییر پروفیل بستر می‌شود. با نصب اسپویلر روی لوله در بستر ریزدانه میانگین 40درصد و در بستر درشت دانه میانگین 90 درصد عمق دفن نسبت به حالت لوله صاف افزایش می‌‌یابد.