تاثیر امنیتی گسترش جغرافیایی ناتو بر امنیت ملی و کارکردهای دفاعی جمهوری اسلامی ایران

سازمان آتلانتیک شمالی که یک تشکل عمدتاً سیاسی به‌جامانده از زمان جنگ سرد است، به واسطه سهمی که رهبر آن یعنی آمریکا در نظام بین‌الملل دارد، باعث شده است همچنان خود را به عنوان قدرتی مطرح در عرصه جهانی مطرح کند. ناتو که شامل کشورهای غربی به رهبری آمریکاست، سعی می‌کند در جای‌جای جهان، حضور فیزیکی خود را حفظ کند. در این میان منطقه خاورمیانه و کشور ایران از جمله مناطقی است که این حضور قابل لمس و دارای حساسیت‌های ویژه‌ای است. به عبارتی با توجه به برنامه‌های ناتو جهت توسعه به شرق و نزدیک شدن به محیط جغرافیایی اطراف ایران و پیوند این سازمان با برنامه‌های نظامی آمریکا در جهت مداخله در منطقه ژئوپلتیک خاورمیانه، ناتو یک تهدید جدی برای ایران محسوب می‌شود. در این نوشتار با استفاده از روش تحلیلی توصیفی ابتدا سعی شده است، ضمن اشاره به ساختار ناتو به عنوان ترتیب امنیتی منطقه‌ای به تشریح نظریه رئالیست تهاجمی به عنوان دیدگاه تئوریک پرداخته شود و پس از آن تاثیر حضور ناتو بر امنیت منطقه‌ای بالاخص امنیت جمهوری اسلامی ایران مورد مطالعه قرار گیرد. سوال اصلی در این پژوهش تاثیر راهبردهای جدید ناتو بر منافع و امنیت جمهوری اسلامی ایران است و فرضیه تحقیق نیز به این ترتیب است که؛ وسعت جغرافیایی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) به کشورهای حوزه شرق، دغدغه امنیتی مهمی را نسبت به ماموریت‌های ناتو بر امنیت بین‌المللی کشورهای حوزه شرق بالاخص ایران به وجود می‌آورد.

Investigating the Impact of Geographic Expansion of the NATO on National Security and Defense Functions of the Islamic Republic of Iran

It was in the midst of 1940s in which early steps for establishment of 'NATO' had been taken. This organization had passed not more than half a century of its own lifetime that by an announcement of the Warsaw Organization there could be sensed that the NATO is also about to be disintegrated. But contrary to early assumptions not only this organization did not get disintegrated but also after a period of about 15 years it could recruit most of those countries which it had been established to counter them. After passing a number of decades and following the recruitment processes, NATO concluded that it needs to out of necessity develop its organization to a more extent in order to provide for its security. Since general policies of some countries, including Iran is in relative or even absolute contradiction to roadmap of the North Atlantic Treaty Organization's (NATO) leaders then those contradictions came into view immediately from early days of its foundations and circumstances led to a situation when NATO authorities in an official declaration stated that containing Iran (after Islamic revolution in that country) is the focal point of NATO's motivation for extending its territory to the east. In this paper, using cross we tried, referring to the NATO structure as a regional security arrangement to describe the offensive realistic theory as the theoretical point of view too. Fundamental question in this research will be the effect of NATO's new strategies and guidelines on international benefits and security of other countries such as Islamic Republic of Iran. This research is based on this theory that changing the previous missions and extending territorial and geographical extent to the eastern countries results in security concerns subject to effects of these missions on international benefits and securities of eastern countries specially Islamic Republic of Iran.