بررسی میزان احساس امنیت ادراک شده در توسعه پدافند داخلی و پیشگیری موضعی توسط ساکنین مناطق منتخب شهر تبریز بر اساس اصول نسل دوم cpted

هدف: احساس امنیت، پدیده‌ای روان‌شناختی و اجتماعی است که ابعاد گوناگون دارد. این احساس از تجربه‌های عینی و اکتسابی افراد از شرایط و اوضاع پیرامون ناشی می‌شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان احساس امنیت ادراک‌شده توسط ساکنین مناطق منتخب شهر تبریز بر اساس اصول نسل دوم cpted است.روش‏ شناسی: در این پژوهش توصیفی-کاربردی، داده‌های موردنیاز از طریق روش میدانی و اسنادی گردآوری گردید. جهت آنالیز آماری داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و همبستگی (جهت یافته‌های استنباطی) استفاده شد.یافته‎ها: بر اساس یافته‌ها، بالاترین میانگین احساس امنیت از منظر ساکنین مناطق منتخب مربوط به شاخص ارتباط با خارج محله) 52.11 (و پایین‌ترین مربوط به شاخص آستانه ظرفیت (50.06) و میانگین احساس امنیت کل 51.16 بود. میانگین احساس امنیت ادراک‌شده در جنس مونث و مذکر به ترتیب 50.02 و 52.25 بود. ارتباط مثبت و معنی‌داری بین احساس امنیت ادراک‌شده با شاخص‌های فرهنگ جمعی، ارتباط با خارج محله، آستانه ظرفیت و همبستگی اجتماعی مشاهده گردید (0.001>p).نتیجه‌گیری: افزایش هریک از شاخص‌های فرهنگ جمعی، ارتباط با خارج محله و آستانه ظرفیت و همبستگی اجتماعی احتمالاً سبب افزایش احساس امنیت ادراک‌شده توسط ساکنین در مناطق منتخب شهر تبریز خواهد شد.

an investigation into the perceived sense of security inthe development of domestic defense and localprevention by residents of selected areas in tabrizbased on second-generation cpted principles

objective: the sense of security is a psychological and social phenomenon with multiple dimensions. this feeling stems from individuals’ objective and acquired experiences of their surrounding conditions and situations. the aim of this study is to assess the level of perceived security among residents of selected areas in the city of tabriz, based on the principles of second-generation crime prevention through environmental design (cpted).methodology: this descriptive-applied research employed both fieldwork and documentary methods for data collection. for statistical analysis, descriptive statistics and correlation methods (for inferential findings) were utilized.findings: according to the results, the highest average sense of security reported by residents pertained to the “connection with areas outside the neighborhood” index (52.11), while the lowest was associated with the “threshold capacity” index (50.06). the overall mean of perceived security was 51.16. the average perceived sense of security among females and males was 50.02 and 52.25, respectively. a positive and significant correlation was observed between perceived security and the indices of collective culture, external neighborhood connectivity, threshold capacity, and social cohesion (p < 0.001).conclusion: an increase in each of the indices—collective culture, connection with areas outside the neighborhood, threshold capacity, and social cohesion—is likely to enhance the perceived sense of security among residents in the selected areas of tabriz.