تاثیر بی تمرینی کوتاه مدت پس از طی دوره تکاور و رزم در کوهستان بر قابلیت های جسمانی و ترکیب بدنی دانشجویان نظامی

این پژوهش باهدف بررسی تاثیر بی تمرینی بر قابلیت های جسمانی و ترکیب بدنی دانشجویان نظامی متعاقب تمرین دوره تکاور و رزم در کوهستان، انجام شد. در یک مطالعه کاربردی به روش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون، تعداد 30 نفر از دانشجویان افسری، به شکل هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و به دو گروه 15 نفره، تمرین دوره تکاور و تمرین دوره رزم در کوهستان تقسیم شدند. هر گروه به مدت 8 هفته دوره تکاور و رزم در کوهستان را طی نمودند. سپس از تمامی آزمودنی ها، برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی، درصد چربی و ترکیب بدنی در پایان دوره و پس از 3 هفته بی تمرینی اندازه گیری شدند. نتایج مقایسه پیش و پس‌آزمون رکوردها نشان داد که استقامت قلبی عروقی، انعطاف پذیری، استقامت عضلات شکم قدرت، توان بی هوازی و چابکی در هر دو گروه تمرینی کاهش معنی داری داشتند ولی استقامت عضلات کمربند شانه و قدرت در هر دو گروه تمرینی با پیشرفت همراه بود ولی این پیشرفت ازنظر آماری معنادار نبود. همچنین مقایسه میانگین پس‌آزمون درصد چربی و شاخص توده بدنی دو گروه بیانگر آن بود که تفاوت معنی داری ازنظر آماری ندارند. همچنین مشاهده شد که در هیچ‌کدام از قابلیت ها به‌جز توان هوازی بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد. به‌طورکلی، میزان کاهش در متغیرهای ذکرشده در بی تمرینی کوتاه‌مدت صرف‌نظر از نوع تمرین روند یکسانی دارد لکن ترکیب تمرینات در حفظ سازگاری های به‌دست‌آمده و نیز اثر بی تمرینی بلندمدت باید بررسی شود.

The Effect of not doing Exercise after the Ranger Course on the Physical Capabilities and Body Composition of Cadets

Military courses lead to recovery of physical fitness factors. One of the important concerns of the field of physical education, the practice of science and how to maintain the adaptations of the training. This study aimed to investigate the effect of three weeks of exercise on physical abilities and body composition of military students following 8 weeks of Ranger and War exercises in Mountains. In a pilot study using semi experimental design with pretest and posttest design, 30 officer students were selected in a purposeful and accessible manner and divided into two groups (15). Each group trained Ranger and War in the mountains for 8 weeks. Then, from all subjects, some physical fitness factors, fat percentage and body composition were measured at the end of the course and after 3 weeks of inertia. Data was collected using The analysis of variance analysis with repeated measure and Bonferroni post hoc test was analyzed. The results of preand posttest results showed that cardiovascular endurance, flexibility, abdominal muscular endurance, anaerobic power and agility were significantly decreased in both training groups, but endurance of shoulder muscle and strength in both training groups with Progress had been made, but this improvement was not statistically significant. Also, the mean posttest of fat percentage and BMI in the two groups showed that there was no statistically significant difference. It was also observed that none of the capabilities except aerobic power between the two groups was significant.