بررسی آزمایشگاهی و عددی مقاوم‌سازی تیرهای بتن‌ مسلح با استفاده از پاشش پلیمرهای مسلح به الیاف شیشه (sgfrp)

امروزه، مقاوم‌سازی اعضای بتنی یکی از نیازهای اصلی ساخت و ساز می‌باشد. این مهم باعث شده ‌است تا ارایه روش‌های نوین مقاوم سازی به منظور‌ کاهش هزینه‌ها از اهمیت ویژه برخوردار باشد. روش‌ مقاوم‌سازی اعضای بتنی با استفاده از پاشش پلیمرهای مسلح به الیاف شیشه (sgfrp) با هدف افزایش سرعت عمل، توجیه اقتصادی و زمانی یکی از روش‌های نوین مقاوم‌سازی در زمینه بهسازی با frpها می باشد. هدف این پژوهش ارزیابی تاثیر روش مذکور در‌ رفتار خمشی و برشی تیرهای بتنی می‌باشد. دراین تحقیق 9 نمونه تیر بتنی شامل نمونه‌های کنترلی، نمونه‌های با ضعف برشی و نمونه‌های با ضعف خمشی ساخته شده‌ و با استفاده از روش sgfrp به صورت سه و پنج لایه مقاوم‌سازی شده‌اند. سپس نمونه‌ها تحت بارگذاری سه‌نقطه‌ای تا لحظه شکست قرار‌ گرفته‌اند. نتایج آزمایشگاهی نشان دادند که ‌روش مقاوم‌سازی sgfrp باعث افزایش محسوس ظرفیت باربری و جذب انرژی تیرها شده و بخوبی می‌تواند در مقاوم‌سازی تیرهای بتنی مورد استفاده قرار گیرد. در حالت کلی، مقاوم‌سازی به روش sgfrp با پنج لایه نتایج مطلوب‌تری نسبت به حالت سه لایه داشته است. در مقاوم‌سازی پنج لایه، ظرفیت باربری در تیرهای دارای ضعف خمشی، ضعف برشی و بدون ضعف به ترتیب 82 ، 53، 48 درصد افزایش داشته است. به علاوه. افزایش محسوس جذب انرژی برای تیرهای مقاوم‌سازی مشاهده شد. همچنین، یک روش عددی در نرم‌افزار المان محدود abaqus برای مدل‌سازی روش مقاوم‌سازی sgfrp مذکور با استفاده از کدنویسی umat ارائه شده و نتایج حاکی از دقت مناسب روش عددی مذکور می‌‌باشد.

experimental and numerical investigation on the behavior of reinforced concrete beams retrofitted by sprayed glass fiber reinforced polymers (sgfrp)

nowadays, numerous innovative retrofitting methods for concrete members are introduced so as to reduce costs. spraying fiber reinforced polymers is a newly proposed method and is gaining high attention since a better bond between the concrete and the adhesive is achieved. in this article, the application of spraying glass fiber reinforced polymers (sgfrps) is evaluated and its effects on the behavior of reinforced concrete (rc) beams are investigated. for this purpose, nine concrete beams (200×100×1500 mm) are produced and retrofitted using three and five layers of sgfrp. the rc beams are divided into three categories, namely, beams having shear deficiencies, beams having flexural deficiencies, and beam with no defects. moreover, the beams are retrofitted using the sgfrp layers. then, the beams were subjected to the three point test. the experimental results showed that the sgfrp strengthening method has significantly increased the bearing capacity and energy absorption of the beams. moreover, the results showed that this retrofitting method possesses a high potential for practical cases. overall, retrofitting using five layers of sgfrp led to more suitable results. in this regard, the bearing capacity of the beams having flexural, shear deficiencies and beams without deficiencies increased by 82%, 53%, and 48%, respectively. furthermore, a numerical method in abaqus finite element package is presented for modeling the sgfrp strengthening method using user defined material (umat) coding and the accuracy of the method was assessed by comparison against the experimental outcomes. the results indicate the appropriate accuracy of the numerical method.