مطالعه پارامتریک رفتار اتصالات کناری دال پس‌کشیده به ستون بتن مسلح تحت بار‌های جانبی

استفاده از دال‌های تخت پس‌کشیده در سازه های با دهانه‌های بلند ، روز به روز در حال گسترش است. دال‌های پس‌کشیده معمولا برای تحمل بار‌های ثقلی در ساختمان طراحی می‌شوند، با این وجود اتصالات دال به ستون باید قادر به تحمل تغییر شکل‌های ایجاد شده در اثر بار‌های جانبی بوده و از شکل‌پذیری کافی برخوردار باشند. در این مقاله یک نمونه اتصال خارجی دال پس‌کشیده نچسبیده به ستون بتن مسلح در نرم افزار آباکوس صحت سنجی شده و سپس تاثیر مقاومت فشاری بتن، میزان پیش‌تنیدگی موثر و نوع چسبندگی کابل‌ها در رفتار لرزه‌ای اتصالات مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که افزایش20، 35 و 50 درصدی مقاومت فشاری بتن به ترتیب باعث افزایش9/7، 6/10 و 8/15 درصدی ظرفیت باربری و افزایش8/6، 3/17 و 1/22 درصدی شکل‌پذیری می‌شود. همچنین افزایش 50،25 و 75 درصدی سطح پیش‌تنیدگی بتن به ترتیب منجر به افزایش 8/6، 2/11 و 16 درصدی ظرفیت باربری و 8/6 ، 8/36 و 3/47 درصدی شکل‌پذیری اتصالات می‌شود، در حالی که نوع چسبندگی کابل‌ها تاثیر زیادی بر رفتار اتصالات ندارد.

parametric study of the behavior of exterior post-tensioned slab column connections under lateral loading

the use of post tensioned flat slabs is common in structures that require the construction of long span. the main advantages of using this type of slabs are increasing the span to thickness ratio, deflection control and reducing the thickness of the floor. post tension slabs are usually designed to withstand gravitational loads in the building. however, slab column connections in these systems must be able to withstand the deformations created by lateral loads and have sufficient ductility. in this research, an exterior unbonded post tensioned slab column connection is validated in abaqus finite element software. after ensuring the accuracy of the numerical model results, the effect of concrete compressive strength, the amount of effective prestressing levels and the tendon bonding influence in the seismic behavior of post tension slab joints are investigated. the results showed that the compressive strength of concrete and the prestressing level of concrete have a significant effect on the load-bearing capacity and ductility of the joints, while the bonding condition does not have much effect on the behavior of the joints.