تاثیر کیفیت آب آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار ژنوتیپ گلرنگ

برای بررسی تاثیر کیفیت آب آبیاری بر عملکرد گلرنگ به‌منظور تولید بهینه این محصول در حاشیه شرقی دریاچه ارومیه، آزمایشی با سطوح مختلف شوری آب آبیاری با قابلیت هدایت الکتریکی (ecw) 8/1 و 8/5 دسی‌‌زیمنس بر متر بر روی ژنوتیپ‌‌های بومی آذربایجان شامل دیزج‌حسین‌بیگ مرند، کشک‌سرای مرند و آق‌کند میانه در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد اثر متقابل سطوح مختلف شوری و ژنوتیپ بر عملکرد دانه، وزن هزاردانه و وزن طبق اصلی معنی‌دار بود. ژنوتیپ‌های گلرنگ در صفت شاخص برداشت باهم فرق داشتند که نشان‌دهنده وجود تنوع ژنتیکی بین ژنوتیپ‌های مورد بررسی از نظر این صفت بود. همچنین، سطوح مختلف شوری، عملکرد بیولوژیک و تعداد دانه در طبق را تحت تاثیر قرار دادند. ولی، تیمارهای آزمایش تاثیر معنی‌داری در صفات تعداد برگ، تعداد شاخه فرعی، قطر طبق و تعداد طبق در بوته نداشت. با افزایش شوری آب آبیاری از 8/1 به 8/5 دسی زیمنس ‌بر‌ متر، تعداد دانه در طبق 45 درصد، عملکرد بیولوژیک 56 درصد، و عملکرد دانه 44 درصد کاهش یافت. بیشترین و کمترین وزن هزاردانه به ترتیب برابر 38 و 26 گرم و بیشترین عملکرد دانه به ترتیب در سطح اول و دوم شوری آب و با مقادیر 1207 و 568 کیلوگرم در هکتار را ژنوتیپ کشک‌سرای مرند تولید نمود. کمترین عملکرد دانه 426 کیلوگرم در هکتار در سطح شوری آب 8/5 دسی زیمنس ‌بر‌ متر و با ژنوتیپ دیزج‌حسین‌بیگ مرند به دست آمد. بنابراین، با توجه به تفاوت معنی‏دار عملکرد دانه ژنوتیپ کشک‌سرای مرند نسبت به سایر ژنوتیپ‌های بومی آذربایجان در هر دو سطح شوری آب آبیاری، ژنوتیپ یادشده به‌عنوان مناسب‏ترین ژنوتیپ برای تولید بهینه این محصول در حاشیه شرقی دریاچه ارومیه معرفی می‏گردد.

Water Quality Effect on Yield and Yield Components of Four Genotypes of Safflower

The present study was conducted with the aim of investigating the effect of water quality on safflower yield and yield components. The experiment had two factors including water salinity at two levels (S1= 1.8 dS m1 and S2= 5.8 dS m1) and landrace genotypes of safflower (G1= Dizaj Hossein Beig Marand, G2= Koshaksara Marand, and G3= Agkand Mianeh). The experiment was laid out as a split plot design with three replications. Results showed that the interaction effects of salinity and landrace genotypes on grain yield, 1000 seeds weights, and the main capitol weight were significant (P<0.05). Landrace genotypes of safflower were different in the harvest index. This result revealed a genetic diversity among safflower genotypes. Water salinity affected biological yield and seeds per capitol. The traits such as leaves and stem numbers, capitol diameter and capitol per plant were not affected by the experimental treatments. With increasing water salinity from 1.8 to 5.8 dSm1, the seeds per capitol, biological yield, and grain yield decreased by 45%, 56% and 44%, respectively. The highest and lowest 1000seeds weights were recorded as 38 and 26 g, respectively. The highest grain yield was obtained by KoshaksaraMarand genotype at salinity of 1.8 dS m1 (1207 kg ha1) and 5.8 dS m1 (568 kg ha1). The lowest yield of 426 kg ha1 was from Dizaj Hossein BeigMarand genotype at salinity of 5.8 dS m1. Therefore, Koshaksara Marand genotype produced high yield as compared to other genotypes under water salinity treatments.