تاثیر مدیریت‌های مختلف آبیاری بر خصوصیات رویشی، عملکرد و میزان قند چغندرقند در استان لرستان

هدف از این پژوهش بررسی اثرات مدیریت آبیاری روی خصوصیات رویشی، عملکرد و میزان قند چغندرقند (رقم منوژرم) و تعیین کارایی مصرف آب بود. آزمایش در منطقه الشتر واقع در استان لرستان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی طی دو سال زراعی 1393 و 1394 انجام شد. در این تحقیق شش تیمار آبیاری شامل آبیاری کامل (رساندن رطوبت خاک در هر آبیاری به حد ظرفیت مزرعه) به عنوان تیمار شاهد (t1)، رساندن رطوبت خاک در هر آبیاری به حد ظرفیت مزرعه و حذف آبیاری آخر (t2)، آبیاری گیاه به میزان 10 درصد بیشتر از تیمار شاهد (t3)، آبیاری گیاه به میزان 10 درصد کمتر از تیمار شاهد (t4)،آبیاری گیاه به میزان 20 درصد کمتر از تیمار شاهد (t5) و آبیاری گیاه به میزان 30 درصد کمتر از تیمار شاهد (t6)اعمال گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای مختلف آبیاری بر صفات شاخص سطح برگ، وزن خشک ریشه، زیست توده، عملکرد ریشه، درصد قند، عملکرد قند و کارایی مصرف آب قند در سطح احتمال یک درصد و بر روی صفت وزن خشک برگ و کارایی مصرف آب ریشه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار گردید. بین تیمارهای t2، t3 و t4 تفاوت معنی داری از نظر خصوصیات رویشی، عملکرد ریشه، وزن خشک ریشه گیاه و عملکرد قند وجود نداشت ولی این تیمارها خصوصیات یاد شده را به طور معنیداری نسبت به تیمارهای t5 و t6 افزایش دادند. همچنین با توجه به اینکه، بیشترین مقدار کارایی مصرف آب بر اساس تولید ریشه و کارایی مصرف آب بر اساس تولید قند در تیمارهای t2 و t4 به دست آمد، بنابراین برای صرفه جویی در مصرف آب و جلوگیری از هدر رفت آن در زراعت چغندرقند در استان لرستان، حذف آبیاری آخر یا کاهش میزان آب در هر آبیاری تا 10 درصد توصیه میگردد.

Effect of Different Irrigation Managements on Vegetative Characteristics, Yield, and Sugar Content of Sugar Beet in Lorestan Province

Effects of six irrigation treatments on vegetative characteristics, yield, and sugar content of sugar beet and water use efficiency were investigated. The experiment was conducted at Aleshtar in Lorestan province during growing seasons of 2014 and 2015, using a randomized complete block design. Irrigation treatments consisted of full irrigation (T1) as the control, T1 +cutting off the last irrigation (T2), 10% higher than the control (T3), 10% less than the control (T4), 20% (T5) and 30% less than the control (T6). The results of combined analysis of variance showed that the effects of different irrigation treatments on leaf area index, tuber dry weight, root yield, biomass, sugar content, sugar yield and water use efficiency on the basis of sugar yield was significant at 1% level. However, their effects on leaf dry weight and water use efficiency on the root yield basis was significant at 5% level. Although there were no significant differences between T2, T3, and T4 treatments in terms of crop vegetative characteristics, root yield, biomass and sugar yield, they increased these characteristics significantly compared to T5 and T6 treatments. Also, the highest water use efficiency on the basis of both root and sugar yield was obtained in T2 and T4 treatments. Therefore, to conserve water in sugar beet production in Lorestan province, decreasing the amount of water up to 10 % at each irrigation during the growing season or cutting off the last irrigation is recommended.