اثرات فواصل آبیاری و مقادیر سوپر جاذب بر میزان انتقال مجدد کنجد در شرایط آب و هوایی حمیدیه

به منظور بررسی اثرات فواصل آبیاری و مقادیر مختلف سوپرجاذب بر میزان انتقال مجدد کنجد در شرایط آب و هوایی شهرستان حمیدیه، آزمایشی در سال زراعی 1393 در شهرستان حمیدیه به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل فواصل آبیاری در سه سطح (60، 100 و 140) میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس a در کرت های اصلی و مقادیر مختلف سوپر جاذب در سه سطح (0، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار) در کرت های فرعی بودند. نتایج نشان داد که اثر فواصل آبیاری و سوپر جاذب، باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه، میزان انتقال مجدد، و فتوسنتز جاری گردید. بیشترین عملکرد دانه، انتقال مجدد و فتوسنتز جاری، سهم انتقال مجدد و سهم فتوسنتز جاری از تیمار 100 میلی متر تبخیر از تشت و 150 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب بدست آمد. در بررسی برهمکنش فواصل آبیاری و سوپر جاذب، بیشترین عملکرد دانه (1216 کیلوگرم در هکتار) به تیمار100 میلی متر تبخیر و 150 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب تعلق گرفت. با توجه به کمبود آب در کشور به نظرمی رسد تیمار100 میلی متر تبخیر از تشت وکاربرد 150 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب، افزون بر صرفه جویی در مصرف آب عملکرد اقتصادی قابل قبولی را نیز تولید می کند.