بررسی اثرات فاصله و میزان آبیاری بر عملکرد و کارایی مصرف آب آلویه ورا

آلویه ورا (aloe vera l.) گیاهی دارویی است که با شرایط آب و هوایی گرم، خشک و کم‌آب سازگاری خوبی داشته و می‌تواند در الگوی کشت مناطق گرمسیری جنوب ایران قرار گیرد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات فاصله و میزان آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب آلویه‌ورا در منطقه دشتستان بوشهر بود. آزمایش بصورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه فاصله آبیاری شامل دو، چهار و شش روز و چهار ضریب تشتک تبخیر کلاس a شامل 0/2، 0/4، 0/6 و 0/8 با سه تکرار و طی دو سال زراعی (89-1388 و 90-1389) اجرا شد. طبق نتایج بدست آمده با افزایش فاصله آبیاری از دو به شش روز تغییرات معنی‌داری در عملکرد و کارآیی مصرف آب مشاهده نشد. اثرات میزان آبیاری بر میزان عملکرد، تعداد برگ و ارتفاع بوته معنی‌دار بود و کمترین آن‌ها مربوط به ضریب 0/2 بود، ولی در ضرایب 0/6 و 0/8 تفاوت معنی‌ داری مشاهده نگردید. با کاهش میزان آبیاری، کارایی مصرف آب بطور معنی‌ داری افزایش پیدا کرد، بطوریکه کمترین آن مربوط به ضریب 0/8 و بیشترین آن مربوط به ضریب 0/2 بود. بطورکلی برای حصول حداکثر عملکرد (5/7کیلوگرم در بوته)، ضریب تشتک تبخیر 0/6 معادل 656 میلی‌ متر و برای حصول حداکثر کارایی مصرف آب (15/5 گرم بر لیتر)، ضریب تشتک تبخیر 2/. معادل 218/8 میلی ‌متر آب و به لحاظ سهولت مدیریت آبیاری دور آبیاری شش روز توصیه گردید.