اثر دو دوره زهکشی میان فصل بر پارامترهای رشد دو رقم برنج

یکی ازروش های بهبود بهره وری آب آبیاری در کشت برنج (oryza sativa l.)، استفاده از روش آبیاری متناوب می باشد. در این تحقیق، اثر این نوع آبیاری در تلفیق با دو بار زهکشی میان فصل بر شاخص های رشد دو رقم برنج در شالیزارهای مجهز به زهکشی زیرزمینی به صورت آزمایش کرت خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در فصل زراعی 1393 بررسی شد. عامل اصلی شامل سیستم های زهکشی موجود در مزرعه متشکل از سه سیستم زهکشی زیرزمینی معمولی با عمق 9/0 متر بافاصله 30 متر (d0.9l30)، عمق 65/0 متر بافاصله 15 متر(d0.65l15) و عمق 65/0 متر بافاصله 30 متر(d0.65l30)، یک سیستم زهکشی زیرزمینی دو عمقی با چهار خط زهکش به فاصله 15 متر با اعماق 65/0 متر و 9/0 متر به صورت یک‌درمیان (bilevel) و یک تیمار زهکش سطحی به عنوان تیمار شاهد می‌باشند. عامل فرعی شامل ارقام برنج طارم دیلمانی و هاشمی بود که در اراضی مورد مطالعه کشت شد. زهکشی میان فصل در دو دوره 10 روزه (25 تا 34 روز پس از نشاکاری) و پنج روزه (43 تا 47 روز پس از نشاکاری) اعمال شد. در طول فصل رشد، برای تعیین شاخص سطح برگ (lai)، وزن خشک کل اندام هوایی (tdw)، سرعت رشد گیاه (cgr)، سرعت نسبی رشد(rgr)، نسبت سطح برگ (lar) و سرعت جذب خالص (nar)، نمونه‌برداری‌های لازم انجام شد. اعمال این نوع مدیریت آب از طریق سیستم های زهکشی زیرزمینی، سبب افزایش غالب شاخص های مورد بررسی برای رقم هاشمی شد به طوری که اختلاف معنی داری بین مقادیر cgr، nar و rgr در تیمارهای d0.9l30 و شاهد وجود داشت. حداکثر وزن خشک ارقام هاشمی و دیلمانی به-ترتیب برابر 8/858 و 6/1006 گرم بر متر مربع بود که در تیمار d0.65l15 رخ داد و حداکثر شاخص سطح برگ این ارقام به ترتیب برابر 87/4 و 43/5 بود که در تیمارهای دو عمقی و شاهد مشاهده شد، هرچند اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف در هر رقم مشاهده نشد. براساس نتایج، در صورت رعایت زمان مناسب زهکشی، اعمال دو دوره زهکشی میان فصل از طریق زهکشی زیرزمینی، نقش موثری در بهبود شاخص های رشد برنج خواهد داشت.