برآورد نفوذ تجمعی آب به خاک با استفاده از توزیع اندازه ذرات در کاربری های مختلف کشاورزی

تخمین نفوذ با استفاده از مدل های فیزیکی و تجربی و یا برآورد غیرمستقیم آن به کمک ویژگی های زودیافت خاک ضروری به نظر می رسد. هدف از این پژوهش، تخمین مقادیر نفوذ تجمعی آب به خاک با استفاده از داده های توزیع اندازه ذرات و پارامتر شکل منحنی رطوبتی بود. مقادیر نفوذ تجمعی آب به خاک در سه کاربری زراعی، مرتع و باغ در شهرستان نیشابور واقع در خراسان رضوی به روش تک حلقه (بیرکن) در 5 نقطه با سه تکرار اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که استفاده از داده های توزیع اندازه ذرات در برآورد پارمتر شکل منحنی رطوبتی و سپس برآورد نفوذ تجمعی آب به خاک در هر سه کاربری، سبب افزایش چشمگیر ضریب تبیین (r2) در مقایسه با مدل دو جزیی فیلیپ گردید. در کاربری های مرتع و باغ جذر میانگین مربعات خطا (rmse) حاصل از برازش معادله لاساباتری و همکاران در مقایسه با معادله دو جزیی فیلیپ کاهش بسیار زیادی داشت. بالعکس استفاده از روش میناسنی و مک براتنی در هر سه کاربری، سبب کاهش آماره r2 نسبت به معادله دو جزیی فیلیپ شد. در کاربری زراعی کمترین و بیشترین مقدار rmse به ترتیب از برازش معادله دو جزیی فیلیپ و روش میناسنی و مک براتنی به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش، استفاده از توزیع اندازه ذرات برای برآورد پارامتر شکل منحنی رطوبتی و سپس نفوذپذیری خاک توسط معادله لاساباتری و همکاران توصیه می گردد.