تاثیر شوری آب و خاک بر عملکرد گل، ترکیبات محلول، محتوی عناصر شوری و کیفیت اسانس بابونه شیرازی (Matricaria recutita L.)

در مناطق خشک و نیمه خشک، شوری آب و خاک تولید محصولات زراعی را محدود می نماید. ارزیابی تحمل به شوری گیاهان دارویی به منظور کشت در مناطق شور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به منظور بررسی تاثیر شوری آب و خاک بر عملکرد گیاه دارویی بابونه، آزمایشی گلخانه ای با پنج سطح شوری شامل آب غیرشور، 5/3، 5/6، 5/9 و5/12 دسی زیمنس بر متر در سه تکرار در گلخانه پژوهشی گروه زیست دانشگاه شاهد تهران، در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. در این پژوهش صفاتی از جمله، خصوصیات مرفولوژیکی، محتوی پرولین و پروتیین، میزان عناصر سدیم، پتاسیم، کلسیم و کلر گیاه و درصد اسانس و کامازولن بابونه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد با افزایش شوری، پارامترهای رشدی گیاه بابونه به طور معنی داری کاهش یافتند. تغییرات میزان متابولیت های ثانویه نیز نسبت به شاهد معنی دار بود به طوری که شوری اسانس را کاهش (23/35 درصد) و درصد کامازولن را افزایش (31/26) داد. با افزایش سطوح شوری، میزان یون های سدیم ساقه (34/54 %) و ریشه(60%)، و همچنین کلر ساقه (42/68 %) و ریشه(19/76%) گیاه بابونه نسبت به شاهد افزایش یافت و باعث کاهش جذب عناصر پتاسیم و کلسیم در بابونه گردید. نتایج نشان داد که استفاده از گیاه دارویی نسبتا متحمل به شوری بابونه ، علاوه بر اصلاح و بهبود وضعیت خاک های شور، می تواند از عملکرد کمی و کیفی نسبتا خوبی در این خاک ها برخوردار گردد.