ارزیابی دو سیستم آبیاری قطره ای نواری (تیپ) و شیاری تحت رژیم های مختلف رطوبتی

به طور کلی مناسب بودن یک روش آبیاری به مقدار آب ذخیره شده در ناحیه توسعه ریشه، تلفات نفوذ عمقی در زیر ناحیه ریشه، تلفات ناشی از رواناب سطحی و یکنواختی آب به کار برده شده در پروفیل خاک در هر نوبت آبیاری بستگی دارد. اندازه گیری این پارامترها در شرایط مزرعه و در حین کار طبیعی ارزیابی سیستم آبیاری تعریف می شود. این پژوهش به منظور ارزیابی دو روش آبیاری قطره‌ای و شیاری، تحت رژیم‌های مختلف آبیاری (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی) در دو سال زراعی (85 و 1386) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان اجرا گردید. مقایسه حجم آب مصرفی بین دو روش نشان داد که آبیاری قطره‌ای موجب کاهش 33 درصدی در مقایسه با آبیاری شیاری شده است. نتایج نشان داد که عملکرد سویا تحت تاثیر روش آبیاری قرار نگرفت ولی رژیم‌های مختلف آبیاری بر عملکرد محصول موثر بودند. متوسط راندمان یکنواختی پخش آب در آبیاری کامل در روش آبیاری قطره‌ای 96 درصد و آبیاری شیاری 95 درصد بوده است و راندمان کاربرد آب در روش قطره‌ای به طور قابل ملاحظه‌ای (84 درصد) بیشتر از روش شیاری بدست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش قسمت عمده هدر رفت آب در روش آبیاری شیاری ناشی از تلفات رواناب سطحی (67 درصد در تیمار آبیاری 100 درصد نیاز آبی) می‌باشد، در حالی که این تلفات در روش آبیاری قطره‌ای مشاهده نشد.