برآورد سطح تراکم کشت با استفاده از اطلاعات ماهواره ای

یکی از پارامترهای مهم به منظور مدیریت منابع آب در بخش کشاورزی، تعیین آب مورد نیاز در سطوح مختلف حوضه و شبکه های آبیاری است. به منظور برآورد دقیق آب مورد نیاز در سطح حوضه و شبکه های آبیاری، نقشه‌های به هنگام شده سطح زیر کشت، الگوی کشت، و نیاز آبی(تقاضای آب) مورد نیاز می‌باشد که تهیه آن‌ها به کمک سنجش از دور قابل انجام است. در این پژوهش سطح و تراکم کشت در شبکه های آبیاری حوضه زاینده رود با استفاده از اطلاعات ماهواره‌ای تعیین شد. برای بدست آوردن داده‌های مورد نیاز، از یک سری زمانی از اطلاعات ماهوارهnoaa/avhrr که به آسانی قابل دسترس است، استفاده شد. با توجه به پایین بودن دقت مکانی این سری زمانی، ابتدا با استفاده از یک تصویر ماهواره landsat 7 etm+ واقع در سری زمانی مذکور، دقت مکانی داده های موجود افزایش داده شد و سپس با پیش پردازش داده‌های سری زمانی در طول دوره رشد، ضریب بازتاب پوشش سطح زمین، ضریب تابش پوشش سطح زمین در باندهای مختلف، شاخص‌های گیاهیndvi و savi تعیین و سطح زیر کشت واقعی و تراکم کشت در شبکه‌های مورد نظر در حوضه زاینده رود محاسبه شد. نتایج نشان داد که در اکثر شبکه های آبیاری سطح زیر کشت واقعی بیشتر از سطح طراحی شده شبکه می باشد این موضوع مبین این است که بخشی از سطح زیر کشت واقعی در اراضی خارج از سطح طراحی شبکه می باشد. سطح طراحی شبکه_های سمت راست آبشار و نکوآباد15000و 13500هکتار می باشد، اما سطح زیر کشت واقعی برآورد شده از اطلاعات ماهوارهnoaa برای شبکه های مذکور به ترتیب16700 و 16250 هکتار را نشان می دهد. برای سایر شبکه ها نیز روند مشابهی مشاهده شد. تراکم کشت در شبکه های نکوآباد و آبشار به دلیل کشت دو محصول در سال از جمله گندم و جو در زمستان و برنج و سبزیجات در تابستان نسبتاً بالا و بین 72 تا 81 درصد است. این نتایج نشان داد که از اطلاعات ماهواره ای موجود می توان به عنوان یک ابزار مناسب و قابل اعتماد در بررسی سطح زیر کشت و مدیریت آبیاری حوضه و شبکه های آبیاری استفاده نمود.