اثر کاربرد زیولیت بر عملکرد و کارایی مصرف آب ذرت دانه ای

تنش شوری و خشکی یکی از مشکلات تولید فرآورده های کشاورزی در بسیاری از نقاط دنیا و به ویژه مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. این تحقیق در جهت بررسی کاربرد زیولیت در شرایط تنش شوری و خشکی بر عملکرد و اجزا عملکرد ذرت دانه ای (رقم 370) در منطقه کرج اجرا شد. بدین منظور آزمایش فاکتوریل 23 در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و شامل سه فاکتور: شوری، آب آبیاری و کاربرد زیولیت در نظر گرفته شد. فاکتور آبیاری دو سطح شامل آبیاری کامل (100% نیاز آبی) w1= و 50% = w2، دو سطح شوری آب آبیاری شامل (آب معمولی) 7/0 s1=و 5 s2= دسی زیمنس بر متر و دو سطح کاربرد زیولیت طبیعی شامل 0z1= و 10 z2=تن در هکتار بود که در یک خاک با بافت لوم رسی اعمال شدند. نتایج نشان داد که تنش شوری و خشکی باعث کاهش عملکرد و اجزا عملکرد ذرت دانه ای و کاربرد زیولیت سبب بهبود آنها شد. اثر متقابل زیولیت، شوری و خشکی در سطح 5% بر عملکرد ذرت دانه ای، وزن هزاردانه، تعداد دانه در بلال و ارتفاع گیاه معنی دار شد. حداکثر عملکرد دانه، وزن هزاردانه، تعداد دانه در بلال و ارتفاع گیاه (به ترتیب3/7233 کیلوگرم در هکتار، 309 گرم، 504 و 7/220 سانتیمتر) مربوط به تیمار w1s1z2 بود و حداقل آنها ( به ترتیب 2296 کیلوگرم در هکتار، 7/101 گرم، 159 و 3/146 سانتیمتر) مربوط به تیمار w2s2z1 بودند. بیشترین کارایی مصرف آب (41/1 گیلوگرم بر متر مکعب) مربوط به تیمار w2s1z2 و کمترین آن (68/0 گیلوگرم بر متر مکعب) مربوط به تیمار w1s2z1 بود.