|
|
اثر کیفیت آب و مدیریت آبیاری روی رشد و عملکرد گیاه کینوا
|
|
|
|
|
نویسنده
|
جمالی صابر ,انصاری حسین
|
منبع
|
پژوهش آب در كشاورزي - 1398 - دوره : 33 - شماره : 3 - صفحه:339 -351
|
چکیده
|
به منظوربررسی اثر آبیاری با روش تلفیق آب شور و آب چاه بر عملکرد و خواص رشدی و بیوشیمیایی گیاه کینوا، آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با شش تیمار (آب چاه با هدایت الکتریکی 1.2 دسیزیمنس بر متر (شاهد)، آب شور با هدایت الکتریکی 15 دسیزیمنس بر متر، اختلاط 50:50 آب شور با آب چاه با هدایت الکتریکی 7.2 دسیزیمنس بر متر، آبیاری یک در میان با آب شور و آب چاه، آبیاری زیر سطحی آب شور، آبیاری زیر سطحی آب چاه) تحت شرایط گلخانهای در دانشگاه فردوسی مشهد با سه تکرار در زمستان سال 1396 اجرا شد. نتایج نشان داد که اثر رژیمهای مختلف آبیاری بر طول و وزن تر ریشه، کل کربوهیدرات محلول در برگ و ساقه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بوده ولی بر وزن تر برگ و ساقه در سطح احتمال پنج درصد معنیدار بود. آبیاری زیر سطحی با آب شور منجر به کاهش وزن تر برگ، ساقه و ریشه؛ عملکرد دانه و وزن هزار دانه به میزان 14.0%، 12.1%، 47.9%، 6.5 % و 5.6 درصدی شد. آبیاری زیر سطحی با آب شور منجر به افزایش کربوهیدرات محلول برگ و ساقه نسبت به تیمار شاهد به میزان 55.3 % و 70.1 درصدی شد. آبیاری یک در میان با آب شور و چاه نیز منجر به کاهش وزن تر برگ، ساقه و ریشه؛ عملکرد دانه و وزن هزار دانه به میزان 22.8%، 23.7%، 34.1% ، 8.1% و 7.7 درصدی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از تیمار آب شور با شوری 15 دسیزیمنس بر متر در کل دوره رشد بهترتیب منجر به کاهش 20.8% و 20.0 درصدی عملکرد دانه و وزن هزار دانه شد. در این پژوهش تیمار آبیاری زیر سطحی با آب چاه عملکرد بیشتری داشت و تیمار بهینه بود. در صورت استفاده از آب شور تیمار آبیاری یک در میان نسبت به دیگر تیمارها توصیه می شود.
|
کلیدواژه
|
اختلاط آب شور وغیرشور، کینوا رقمtiticaca، آبیاری یک در میان، آبیاری زیر سطحی، کربوهیدرات محلول
|
آدرس
|
دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکده کشاورزی, گروه مهندسی آب, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد., دانشکده کشاورزی, گروه مهندسی آب, ایران
|
پست الکترونیکی
|
ansary@um.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Effects of Water Quality and Irrigation Management on Growth and Yield of Quinoa
|
|
|
Authors
|
Jamali Saber ,Ansari Hossin
|
Abstract
|
In this study, six irrigation treatments including well water (1.23 dS.m1; control treatment), saline water (15 dS.m1), alternate saline water and freshwater, mixture of 50:50 saline and freshwater (7.2 dS.m1), subsurface irrigation with saline water (15 dS.m1), and subsurface irrigation with well water (1.23 dS.m1) were evaluated on some growth parameters, yield, and biochemical characteristics of Quinoa (CV. Titicaca). The research was done based on completely randomized design including 3 replications as pot planting in the Ferdowsi University of Mashhad, in greenhouse conditions, during 20172018. The results showed that the effect of different irrigation regimes on total soluble carbohydrate in leaf and stem, root fresh weight, and root length was significant at 1 percent level (P<0.01), while the leaf and stem fresh weight were significant at 5 percent level (P<0.05). Subsurface irrigation with saline water decreased leaf, stem, root fresh weight; grain yield, 1000 kernel weights, total soluble carbohydrate in leaf and stem by about 14%, 12.1%, 47.9%, 6.5%, and 5.6 %, respectively. Also, total soluble carbohydrate in leaf and stem increased by about 55.3% and 70.09 %, respectively. The alternate irrigation treatment decreased leaf, stem, root fresh weight, grain yield, and 1000 kernel weight by 22.8%, 23.7%, 34.1%, 8.1%, and 7.7%, respectively. Irrigation with saline water (15 dS.m1) during all of the growth stages decreased grain yield and 1000 kernel weights by 20.8% and 20.0 %, respectively. In this research, subsurface irrigation treatment with freshwater was the optimum treatment with the highest yield. Thus, if saline water is used, alternate irrigation treatment is recommended.
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|