تاثیر همزمان تنش شوری و خشکی بر ویژگی‌های مورفولوژیک و عملکرد شلغم

تنش شوری و خشکی از مشکلات تولید فراورده های کشاورزی در بسیاری از نقاط دنیا و به ویژه مناطق خشک و نیمه خشک است. بر این اساس پژوهشی گلدانی به منظور بررسی اثر توامان تنش شوری و خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد شلغم (رقم پرپل تاپ وایت گلاب) در منطقه کاشمر اجرا شد. این مطالعه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار شامل دو فاکتور شوری و مقدار آب آبیاری اعمال شد. چهار سطح شوری آب آبیاری شامل (آب شرب) 0.7= s1، 4= s2، 8= s3و 12= s4دسی زیمنس بر متر و سه سطح مقدار آب آبیاری شامل آبیاری کامل (100% نیاز آبی)= w1، w175%= w2و w1 50%= w3بود که در یک خاک با بافت لومی شنی اعمال شدند. نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد که شوری، کم آبیاری و اثر متقابل آن ها بر عملکرد بیولوژیک شلغم، وزن زیست توده تر اندام هوایی، وزن غده و وزن خشک برگ ها در سطح یک درصد معنی دار بود. تیمارهای w1s1و w2s1نسبت به سایر تیمارها عملکرد بیولوژیک بیش تری داشتند. در تمام سطوح شوری مشخص گردید که بین عملکرد بیولوژیک شلغم در سطوح آبیاری w1و w2تفاوت معنی داری وجود نداشت. با توجه به یافته های این پژوهش می توان گفت که حساسیت گیاه شلغم به تنش شوری بیش تر از تنش خشکی است. از طرفی نتایج این پژوهش نشان داد که بهترین سطح شوری برای رسیدن به بیشینه عملکرد بیولوژیک در گیاه شلغم همان سطح شوری s1 است. لذا بهترین تیمار قابل توصیه برای کاشت شلغم در منطقه مورد مطالعه تیمار w2s1می باشد.

Simultaneous Effect of Salinity and Drought Stress on Morphological Characteristics and Yield of Turnip

The simultaneous effect of salinity and drought stress are among the major factors that limit agricultural production in many parts of the world, especially in arid and semiarid regions. Accordingly, a greenhouse research was carried out to study the simultaneous effect of salinity and water stress on yield and yield components of turnip (Purple Top White Globe var.) in Kashmar region. The experiment was performed as factorial arrangement in completely randomized design with three replications including two factors; salinity and irrigation water volume. Treatments consisted of four levels of water salinity (S1=0.7, S2=4, S3=8 and S4=12 dS/m) and three levels of water (W1=100%, W2=75% and W3=50 percent of water requirement), which were applied in a sandyloam soil texture. The results showed that effects of salinity and water stress and their interaction were significant on biomass, shoot wet biomass, tuber and leaf dry weight (P<0.01). W1S1 and W2S1 treatments had higher biomass than the others. In all of the salinity levels, there was no significant difference between biomass in W1 and W2 irrigation levels. Based on the results of this research it could be concluded that turnip is more sensitive to salinity stress than drought stress. In other words, the results showed that the best level of salinity to reach the maximum biomass was S1. Therefore, the best treatment recommended for turnip planting in Kashmar region is W2S1.