تاثیر ورمی‌کمپوست و آبیاری با آب آلوده بر روی عملکرد و اجزاء عملکرد گوجه‌فرنگی و بامیه

در این پژوهش، اثر ورمی کمپوست بر روی عملکرد و اجزاء عملکرد دو گیاه گوجه فرنگی و بامیه تحت آبیاری با آب آلوده بررسی شد. آزمایش دو تیمار استفاده از ورمی کمپوست و شاهد داشت که با سه تکرار در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی اجرا شد . ورمی کمپوست به میزان 25 تن در هکتار در دو مرحله، زمان کشت محصول 10 تن در هکتار و یکماه بعد از کشت 15 تن در هکتار اعمال شد. در این پژوهش اثر ورمی کمپوست روی شاخص‌های رشد و عملکرد شامل ارتفاع بوته، قطر ساقه، قطر میوه، وزن میوه، سبزینگی، درصد ماده خشک ساقه و برگ و عملکرد محصول مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه میانگین های صفات عملکردی گوجه فرنگی و بامیه نشان داد که فقط وزن میوه گوجه فرنگی تفاوت معنی داری داشت (0.05>p) و در دیگر صفات بین دو تیمار تفاوت معنی داری نبود. در گوجه فرنگی تحت تیمار ورمی کمپوست صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه، سبزینگی درصد ماده خشک ساقه و برگ به ترتیب 2.3%، 0.3%، 7.3%، 5.6% و 9.1 درصد افزایش و قطر میوه، وزن میوه و عملکرد 25.5%، 42.6% و 73.2 درصد کاهش نسبت به شاهد داشت. هم چنین، بامیه تحت کاربرد ورمی کمپوست، ارتفاع بوته، قطر ساقه، قطر میوه، وزن میوه، سبزینگی و عملکرد به ترتیب 10.3%، 1.2%، 10.4%، 13.3%، 3% و 35.7 درصد افزایش و درصد ماده خشک ساقه و برگ به ترتیب 5.5% و 11.7 درصد کاهش را نسبت به شاهد نشان داد. لذا، با عنایت به کاهش معنی‌دار وزن میوه گوجه‌فرنگی و کاهش قطر میوه و عملکرد گوجه‌فرنگی و همچنین کاهش ماده خشک ساقه و برگ بامیه، از یک سو و خطر بالای استفاده از آب آلوده و انتقال آلودگی به میوه و کاهش کیفیت و سلامت آن از سوی دیگر، استفاده از ورمی‌کمپوست به همراه آبیاری با آب آلوده توصیه نمی‌شود. به‌طور کلی مصرف آب‌های آلوده برای محصولات خوراکی انسان و دام پذیرفتنی نیست.