ارزیابی تاثیر تغییر کاربری اراضی بر ویژگی های هیدرولوژیک حوزه آبخیز کسیلیان

تغییر کاربری اراضی یکی از چالش های عمده در قرن بیست و یکم مطرح خواهد بود و برخی حتی اعتقاد دارند که آثار آن نسبت به پدیده تغییر اقلیم بیش تر است. تغییر کاربری اراضی بر تولید رواناب و سایر مولفه های هیدرولوژیک مثل گیرش، نفوذ و شدت سیل خیزی اثر می گذارد. هدف از این تحقیق بررسی آثار هیدرولوژیک تغییر کاربری اراضی طی 30 سال اخیر در حوزه کسیلیان به مساحت 8/343 کیلومتر مربع می باشد. در این تحقیق از تصاویر سنجنده های mss، etm+ و lissiii به ترتیب مربوط به سال های 1356، 1380 و 1386 برای ارزیابی تغییرات کاربری اراضی حوزه استفاده گردید. نتایج نشان می دهد طی این دوره 9/251 هکتار از سطح جنگل های منطقه کاسته شده و برای ارزیابی اثر این تغییرات بر ویژگی های هیدرولوژیک حوزه از مدل hechms استفاده گردید. پس از واسنجی و اعتباریابی مدل برای دوره های 1356، 1380 و 1386 مشخص شد که طی این دوره 30 ساله 2/11 مترمکعب برثانیه به دبی اوج و 8/98 مترمکعب به حجم رواناب افزوده شده، که نشان دهنده تاثیر کاهش اراضی جنگلی و افزایش مراتع بر دبی اوج و حجم رواناب حوزه است. بنابراین، تغییرات اندک روی کاربری منطقه باعث تغییرات محسوس بر دبی اوج و حجم رواناب حوزه کسیلیان گردید.