مقایسه عملکرد ماشین بردار پشتیبان با سایر مدل‌های هوشمند در شبیه‌سازی فرآیند بارش- رواناب

شبیه سازی فرآیند بارش رواناب به عنوان مهم ترین گام در مطالعات مهندسی آب و مدیریت منابع آب است. در این تحقیق فرآیند بارش رواناب ماهانه سیمینه رود در دوره آماری (1390-1377) با استفاده از مدل های ماشین بردار پشتیبان با توابع کرنل پایه شعاعی، چندجمله ای و خطی، مدل شبکه بیزی با الگوریتم یادگیری pc و نیز مدل های متداول شبکه عصبی مصنوعی و برنامه ریزی بیان ژن شبیه سازی شده و نتایج آن ها مورد مقایسه قرار گرفته است. از پارامترهای ضریب هم بستگی، ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب نش ساتکلیف برای ارزیابی صحت مدل ها استفاده گردید. نتایج گویای عملکرد قابل قبول هر چهار مدل و برتری مدل برنامه ریزی بیان ژن با بیش ترین ضریب هم بستگی (91/0=cc)، کم ترین ریشه میانگین مربعات خطا (m3/s =1/3rmse) و مقدار ضریب نش ساتکلیف 82/0=ns در مرحله صحت سنجی است.