ارزیابی آزمون گاما و منحنی‌های اندرو به‌منظور تخمین مقدار رسوب معلق حوزه‌های آبخیز جنوب و جنوب شرقی دریای خزر

تخمین رسوب خروجی از حوزه‌های آبخیز از اهمیت بالایی در مدیریت آبخیزها برخوردار می باشد. گستردگی حوزه‌ها و کمبود ایستگاه‌های سنجش رسوب باعث شده تا به منظور تخمین رسوب از روش‌های متفاوتی استفاده نمایند. در این تحقیق 42 ایستگاه رسوب‌سنجی جنوب و جنوب شرقی دریای خزر با دوره‌های آماری بیش از 20 سال انتخاب گردید. سپس با ترسیم منحنی سنجه رسوب برای ایستگاه مذکور با استفاده از داده های رسوب و دبی اندازه گیری شده، مقدار رسوب معلق روزانه‌ با استفاده از دبی روزانه محاسبه، و مقدار رسوب متوسط سالانه محاسبه شد. با استفاده از آزمون گاما، 14 متغیر موثر بر تولید رسوب به 5 متغیر اصلی کاهش داده شد و ایستگاه‌های مذکور با استفاده از منحنی‌های اندرو در 4 گروه همگن قرار گرفتند. برای هر گروه همگن و برای کل ایستگاه‌ها با 5 عامل اصلی انتخاب شده، مدل رگرسیونی برای تخمین میزان متوسط رسوب معلق سالانه تهیه شد و از نمایه‌های آماری re، rbias و rrmse برای ارزیابی مدل‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد که برای گروه همگن یک، مدلی ارایه نشد. مدل‌های گروه‌های همگن 2 تا 4 دارای دقت مناسبی بوده و مدل گروه 4 با مقادیر re، rbias و rrmse به‌ترتیب 29، 12 و 35 درصد برای مرحله‌ی واسنجی 19، 12 و 25 درصد برای مرحله‌ی اعتبارسنجی دارای بهترین عملکرد است و مدل واحد برای تمام ایستگاه‌ها خطای بالایی دارد. همچنین دبی اوج با دوره بازگشت دو ساله بیش‌ترین تاثیر را در میزان متوسط رسوب معلق سالانه دارد.