کاربرد زمین آمار در پهنه بندی شدت های خشکسالی (مطالعه موردی: استان فارس)

خشکسالی پدیده ای آرام و خزنده است که معمولا با کاهش بارندگی و رطوبت نسبی، همچنین افزایش درجه حرارت و سرعت باد همراه است. در دهه های اخیر در میان حوادث طبیعی که جوامع انسانی را تحت تاثیر قرار داده اند تعداد و فراوانی این پدیده بیش از سایر حوادث بوده است. لذا آگاهی از وضعیت خشکسالی با پیش‌بینی و پهنه‌بندی شدت‌های خشکسالی می‌تواند خطر زیان‌های ناشی از این پدیده را تا حد شایان توجهی کاهش دهد. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی دقت روش های زمین آماری کریجینگ معمولی، کریجینگ ساده و روش معین عکس فاصله در پهنه بندی و تهیه نقشه های خشکسالی روی داده در استان فارس در سال 1389 براساس دو شاخص ناهنجاری بارندگی (rai) و شاخص دهک بارش (dpi) می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که در پهنه بندی خشکسالی براساس شاخص dpi، روش کریجینگ معمولی و در مورد شاخص rai، روش عکس فاصله دارای نتایج بهتری نسبت به سایر روش های درون یابی می باشند. همچنین با توجه به نقشه های رسم شده براساس دو شاخص rai و dpi، به ترتیب 91/60 و 05/51 درصد از مساحت استان در سال 1389 درگیر خشکسالی بوده است.