شبکه اجتماعی، تصویرسازی مشترک و سازگاری در راستای حکمرانی آب

اساسا مدیریت حوزه آبخیز با پیچیدگی و مسائلی نظیر برهم کنش نظام طبیعی و انسانی همراه است. دستیابی به حکمرانی سازگار منابع آب یکی از مهم ترین رویکردهای مدیریتی در بخش آب محسوب می‌شود که نیازمند ساختار منسجم انتقال دانش و اطلاعات در شبکه دست‌اندرکاران سازمانی مرتبط با منابع آب است. به این منظور پژوهشی در حوزه آبخیز طالقان جهت سنجش روابط همکاری (انتقال دانش مدیریت منابع آب)، بین 28 دست‌اندرکار سازمانی (شامل سازمان‌های توسعه‌ای، حفاظتی، واسطه‌ای) مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق داده‌‌ها بر اساس پرسش‌نامه تحلیل شبکه اجتماعی جمع‌آوری گردیده است. نتایج نشان می‌دهد که ساختار دانش مدیریت منابع آب در حوزه آبخیز طالقان در بین دست‌اندرکاران سازمانی از انسجام متوسطی برخوردار بوده و نوع دانش مدیریت منابع آب درحال حاضر مبتنی بر مذاکره نمی‌باشد. بر این اساس می‌توان ادعا نمود که بر اساس شاخص تراکم درون گروهی (روابط هر یک از زیر گروه‌های سازمانی) از انسجام متوسطی برخوردار است وبر اساس شاخص ei، روابط برون گروهی (روابط بین زیرگروه های مختلف) میزان ضعیفی را به خود اختصاص داده است. لذا می‌توان نتیجه گرفت روابط فرابخشی مدیریت منابع آب در سطح حوزه آبخیز طالقان اقدامی ضروری برای استقرار حکمرانی مشارکتی منابع آب محسوب می‌گردد.

Social Network, Joint Image Building and Adaptation Toward Water Governance (Case Study: Taleghan Watershed)

There is a multifaceted approach of water resource in a watershed, which is accompanied by complexity and issues such as the interaction of natural and human systems. Achieving the consistent governance of water resources is one of the most important management approaches in the water sector, which requires a coherent structure of knowledge transfer and information on the organizations stakeholders rsquo; network associated with water resources. In this research has been studied in Taleghan watershed to measure cooperation relations (transfer of water resources management knowledge), between 28 organizational practitioners (Including development, protective, and mediation organizations). In this study data were collected based on the questionnaire analysis questionnaire. The results show that the knowledge structure of water resources management in Taleghan watershed is highly integrated among organizational stakeholders and the type of knowledge management is currently not based on negotiation. On this basis, it can be claimed that based on the bonding social capital index (relationships of each of the sub groups) is modest and based on the E I index, bridging relations (relations between different subgroups) have a weak rate. it can be concluded that the relationship between water resource management and water resources management in Taleghan district level is an essential step to establish a cooperative governance of water resources.