بررسی میزان آگاهی دانشجویان مامایی از احکام شرعی و قانونی مرتبط با حرفه مامایی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

مقدمه: یادگیری احکام دینی برای هر فرد مسلمانی واجب است. در علوم پزشکی نیز احکام ویژه‌ای تعریف شده است تا شاغلین حرفه‌های پزشکی با بهره مندی از آن بتواند در عین حال که به درمان جسمی بیماران مبادرت می‌ورزند، پاسخگوی احکام شرعی مرتبط با بیماری و درمان آن‌ها نیز باشند و خود نیز به رعایت آن‌ها اهتمام کنند.روش: پژوهش حاضر مطالعه‌ی توصیفی مقطعی بر روی 85 نفر از دانشجویان سال آخر کارشناسی پیوسته و ناپیوسته مامایی دانشگاه علوم پزشکی اهواز می‌باشد که به روش نمونه‌گیری در دسترس در سال 92 وارد پژوهش شدند. ابزار پرسشنامه‌ای مشتمل بر دو بخش اطلاعات دموگرافیک و 36 سوال سه گزینه‌ای پیرامون احکام شرعی و قانونی مرتبط با حرفه مامایی بود. اطلاعات پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار spss(17) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین سنی نمونه ها 38/3±34/23 و اکثریت آن‌ها (11/74%) در مقطع کارشناسی پیوسته مامایی بودند. 65/17 درصد از نمونه‌ها در کارگاه‌هایی با مضمون با پژوهش فوق شرکت کرده بودند و اکثریت آن‌ها (58/30 درصد) اطلاعات شرعی خود را از رساله کسب می‌کردند. میانگین کلی آگاهی دانشجویان در تمام حیطه‌ها 41/3± 22/20 به دست آمد (آگاهی خوب). بیشترین میزان آگاهی در زمینه‌ی احکام مرتبط با مسایل جنسی (59/70 درصد) و کمترین آگاهی پیرامون احکام شرعی در حیطه‌ی آموزش پزشکی (23/48 درصد) بود. بحث: امروزه پیشرفت‌های نوینی در مامایی و پزشکی در زمینه‌های گوناگون مانندآموزش پزشکی؛ سقط؛ تنظیم خانواده؛روش‌های کمک باروری و ... صورت گرفته است. شرایط خاص بیماران در هنگام دریافت خدمات زنان و مامایی و نوع خدمات درمانی که به آنها ارایه می‌شود؛ ،زمینه‌ی ایجاد سوالاتی را از سوی مددجویان پیرامون احکام شرعی آن خدمات فراهم می‌کند، این امر لزوم آگاهی از احکام بهداشت و درمان را برای ماماها و پزشکان که به عنوان ارایه دهندگان اصلی این خدمات درمانی هستند را بیان می‌کند.