قراردادپذیری فرزندآوری از منظر فقهای معاصر امامیه

زمینه و هدف: یکی از مشکلات و دغدغه‌های موجب نگرانی در عصر حاضر، بحث ناباروری زوجین می‌باشد که همواره خانواده‌ها و جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این مقاله‌ به بررسی مشروعیت و قابلیت «قراردادهای فرزندآوری» پرداخته‌ایم. قراردادپذیری فرزندآوری به معنای خاص، عبارت است از: تشکیل بانک تولید انسان برای زوج‌های نابارور متقاضی تولید و پرورش فرزند، به وسیلة انعقاد قراردادها؛ پرداختن به این موضوع به جهت تنطیم و استحکام روابط خانوادگی و حفظ حقوق و تعهدات طرفین و تاثیر آن در حفظ نظم عمومی جامعه، بسیار ضروری است.مواد و روش‌ها: این پژوهش براساس روش تحلیلی توصیفی، و مراجعة کتابخانه‌ای، به بیان تفاوت دیدگاه‌ فقهای معاصر امامیه در زمینه پاسخ به این سوال که مبانی فقهی فقهای معاصر امامیه درباره مشروعیت قراردادپذیری فرزندآوری چیست، می‌پردازد.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که قراردادهای فرزندآوری، منافاتی با مقتضای عقد نکاح نداشته و قراردادهای فرزندآوری، همچون قرارداد خرید و فروش اسپرم، تخمک و قرارداد اجاره رحم، طبق مبنای مشهور فقهای امامیه صحیح و نافذ است، ولی قرارداد خرید و فروش جنین آزمایشگاهی به‌دلیل عدم مالیت و ملکیت، باطل می‌باشد.

childbearing contracts from the contemporary imamiya jurists’ perspective

background and aim: todays one of the problems and concerns is the couples' infertility, which always affects families and society. in this article, we have studied the legitimacy and feasibility of childbearing contracts. contracting childbearing in a special sense is the establishment of a human production bank for infertile couples to produce and raise children by concluding contracts. it is very necessary to deal with this issue in order to regulate and strengthen family relationships and to protect the parties’ rights and obligations and its effect on maintaining the general order of the society.materials and methods: this analytical-descriptive research aims to explain the differences in the contemporary imamiya jurists’ views in response to the question of what are the jurisprudential bases of contemporary imamiya jurists on the legitimacy of contracting childbearing by referring to library sources.findings: some jurists consider it permissible and correct to enter into childbearing contracts based on the requirement of artificial insemination and having a legitimate rational benefit, and others believe that such contracts are invalid due to the impermissibility and sanctity of all types of artificial insemination. however, assuming the formation and freezing of a laboratory embryo to transfer it to the applicant's uterus or surrogate uterus, the treatment centers and owners of sperm and eggs will be entitled to receive compensation as part of the treatment process.conclusion: the results indicate that childbearing contracts do not conflict with the requirements of the marriage contract, and such as sperm and ovum purchase and sale contracts and womb leases, are valid and enforceable according to the well-known basis of imamiya jurists. however, the contract for the purchase and sale of laboratory embryos is invalid due to the lack of ownership.