چالش‌های فقهی زنا بر مبنای شرایط خاص جسمانی دوقلوهای سیامی

دوقلوهای سیامی (به هم چسبیده)، برآیند بارورشدن تخمکی واحدند که از نظر پزشکی، منجر به جنسیت واحد آنان می‌گردد. فارغ از چسبیدگی دو بدن به یکدیگر، این افراد گاه به دلیل داشتن دو نیروی زندگانی مستقل، چون مغز و قلب، دو شخصیت جدا از هم به شمار می‌روند که در کالبد، مشترک‌اند (دوقلوهای متعدد) و گاه شخصیتی واحد به شمار می‌آیند که برخی از اعضای بدن آنان اضافی است (دوقلوی واحد). پژوهش حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی، بر مبنای فقه امامیه به واکاوی چالش‌های فقهی زنا درباره این نوع از مکلفین پرداخته است. مهم‌ترین یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد: نخست، چنانچه دوقلوهای متعدد، هر دو مرتکب زنا گردند از آنجا که سیستم عصبی هر یک جدای از دیگری است در مجازات شلاق، ضربه‌زدن به هر عضوی از بدن کفایت نمی‌کند؛ دوم، در فرضی که یکی از آنان مستحق مجازات باشد، لازمه اقامه حد، ممانعت از تاثیر آن بر دیگری است و عدم امکان ممانعت، منجر به انتفای مجازات خواهد بود؛ سوم، چنانچه زنا از سوی دوقلوی واحد صورت گیرد، اقتضای احتیاط، اقامه حد بر اعضای اصلی است؛ چهارم، در فرضی که بر مبنای ضوابط دوقلوی متعدد است، ولی آلت تناسلی در آن دو، یکی باشد در صورت ارتکاب زنا از سوی هر دو، به واسطه وحدت آلت، زنا واحد است، ولی به سبب مداخله هر دو در جرم، هر دو مستحق مجازات کامل‌اند و در فرض اقدام یکی و عدم رضایت دیگری، عمل صرفاً منتسب به شخصی می‌گردد که بر آن اقدام نموده است.