نگاهی بر تاریخچه دندانپزشکی در ایران

دانش دندان‌پزشکی بدون شک از کهن‌ترین دست‌آوردهای بشری است که به مرور بر اساس آزمون و خطا و پژوهش‌های دانشمندان جهان شکل گرفته است. هدف از این مقاله معرفی دست‌آوردهای ایرانیان گذشته، از دوران باستان تا دوران مغول، در شکوفایی علم دندان‌پزشکی است. رشد دانش دندان‌پزشکی را در ایران می توان به دو دوره پیش از اسلام و پس از اسلام تقسیم کرد. دو منبع مهم دانش دندان‌پزشکی در دوران پیش از اسلام تعالیم مربوط به کتاب اوستا و دست‌آوردهای دانشگاه جندی‌شاپور پیش از اسلام است. پیشرفت زیاد علم دندان‌پزشکی پس از اسلام در ایران مدیون دانشمندان و پزشکان ایرانی از جمله رازی، اهوازی، ابن‌سینا و سایرین است که در آثار خود فصولی را به بهداشت و درمان بیماری‌های دهان و دندان اختصاص داده اند. هم چنین دین اسلام نیز دستوراتی در زمینه بهداشت دهان و دندان دارد و مسلمانان را به مسواک زدن و پاک نگه‌داشتن دندان‌ها تشویق می‌کند. در تمامی دوران تاریخ ایران دستورات بهداشتی در زمینه دهان و دندان وجود داشته و در حوزه درمان، انواع درمان‌های دندانی در ایران قدیم انجام می‌شده است. به این ترتیب می‌توان ادعا کرد دانش دندان‌پزشکی در ایران دارای پیشینه‌ای کهن است.