بررسی علل اعتیاد شاعران عصر صفویه به مواد مخدر

زمینه و هدف: یکی از مسائل اجتماعی دوره صفویه اعتیاد فراگیر به مواد افیونی بود که بروز انحرافات و آسیب‌های اجتماعی از پیامدهای جدی آن به شمار می‌رفت. این پدیده، اگرچه در میان عوام و درباریان امری رایج محسوب می‌شد و هر کدام از آن‌ها به نحوی گرفتار این بیماری بودند، اما در میان شاعران این عصر نمایان‌تر بوده است. این پژوهش درصدد آن است که ضمن بررسی استعمال مواد افیونی در میان شعرای عصر صفوی علل گرایش آن‌ها به مواد مخدر را بررسی نماید.روش: این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و با تکیه بر مطالعات کتابخانه‌ای و مراجعه به منابع مکتوب عصر صفوی به خصوص متون تذکره انجام شده است.ملاحظات اخلاقی: در این پژوهش صداقت و امانتداری در استفاده از منابع تاریخی کاملاً رعایت شده است.یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد مصرف انواع مواد مخدر، از جمله تریاک، خشخاش، بنگ، فلونیا، کوکنار، چرس و بَرش (بارش) در میان شعرای عصر صفوی رواج گسترده‌ای داشته است و بسیاری را به کام مرگ کشانده است.نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد موج گسترده تمایل شعرا به مواد مخدر در عصر صفوی به منظور تقویت قوه تخیل جهت سرودن اشعار خویش بوده است. این یافته زمانی تقویت می‌شود که بدانیم سبک شعری عصر صفوی سبک هندی بود که به صورت ویژه برای استفاده از مضامین دور از ذهن نیاز به خیال‌پردازی داشت، بدین‌ترتیب می‌توان گفت شعرا به این مواد به عنوان ابزار بهبود کیفیت کار خویش می‌نگریسته‌اند. علاوه بر این، فرمان منع مسکرات به عنوان عاملی عمومی نیز در این گرایش بی‌تاثیر نبوده است. با این حال گسترش این عارضه مشکلات فراوانی را برای سلامتی این شعرا ایجاد کرده بود.

investigating the causes of safavid era poets addiction to drugs

background and aim: one of the social problems of the safavid period was widespread addiction toopioids; the occurrence of deviations and social harms was considered one of its serious consequences.although this phenomenon was considered common among common people and courtiers and each ofthem was affected by this disease in some way, it was more visible among the poets of this era. thisresearch aims to investigate the causes of their tendency to drugs while investigating the use of opiatesamong the poets of the safavid era.methods: this research has been carried out using a descriptive-analytical method, relying on librarystudies and referring to the written sources of the safavid era, especially the tazkireh texts.ethical considerations: in this research, honesty and trustworthiness in the use of historical sources havebeen fully respected.results: the findings of this research show that the use of various drugs such as opium, poppy, hemp,flonia, kokonar, charas and barsh was widespread among the poets of the safavid era, and many liked it.death has taken place.conclusion: the results of this research show that the broad wave of poets' desire for drugs in the safavidera was to strengthen their imagination to write their poems. this finding is strengthened when we knowthat the poetic style of the safavid era was an indian style that needed imagination in order to use farfetchedthemes. in this way, it can be said that poets have looked at these materials as a tool to improvethe quality of their work. in addition, the prohibition of intoxicants as a general factor has not beenineffective in this trend. however, the spread of this condition had created many problems for the healthof these poets.