بررسی عوامل رشد و شکوفایی طب (سنتی) در عصر امامت امام رضا (ع)

زمینه و هدف: سازمان جهانی بهداشت از حدود 30 سال پیش توسعه و استفاده از طب سنتی را به دلیل عدم دسترسی بسیاری از افراد به خدمات اولیه بهداشتی درمانی مورد توجه و توصیه قرار داده و با استقبال بسیاری از کشورها نیز همراه بوده است، اما متاسفانه با وجود آنکه بیش از یک دهه از احیای مجدد طب سنتی در کشور می‌گذرد، هنوز به رشد و شکوفایی لازم و کافی، از جمله ادغام صحیح و کامل آن در بدنه نظام سلامت دست نیافته است. هدف این مقاله توصیفی تحلیلی، شناسایی و امکان الگوگیری از عوامل رشد این طب به عنوان نظام طبی غالب در عصر امامت امام رضا (ع) (183-203 ق.) با توجه به همزمانی آن با دوران تمدن اسلامی است.روش: این مقاله به شیوه مروری و به صورت هدفمند با معیارهای معین از طریق جستجو در منابع تاریخی و برخی پایگاه‌های اطلاعات علمی داخلی و بین‌المللی همچون sid و google scholar با واژگان کلیدی مرتبط، بدون اعمال محدودیت زمانی نگارش یافته است.ملاحظات اخلاقی: در پژوهش حاضر جنبه‌های اخلاقی مطالعه کتابخانه‌ای شامل اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.یافته‌ها: چهار عامل نقش حکومت وقت، هدایت‌های رهبر دینی جامعه، جایگاه مراکز علمی و بیمارستانی مهم همچون دانشگاه جندی‌شاپور و در نهایت نقش اساتید و پزشکان برجسته غیر مسلمان مسیحی و هندی را می‌توان به عنوان عوامل اصلی رشد و شکوفایی طب (سنتی) در عصر رضوی (ع) برشمرد.نتیجه‌گیری: ادغام تجارب ارزنده طب سنتی در نظام سلامت، نیازمند حمایت بیش ‌از پیش دولت‌ها، تبیین و ترویج سیاست‌های کلی سلامت ابلاغی رهبری در این خصوص (بند 12)، گسترش سلامتکده‌ها یا دانشکده‌ها و تخت‌های درمانی تخصیص‌یافته به طب سنتی در بیمارستان‌ها و تعامل بیشتر با اساتید برجسته پزشکی سایر کشورها (از جمله هند و چین) برای استفاده از تجارب مفید ایشان هست.

investigating the factors of growth and prosperity of (traditional) medicineduring the imamate of imam reza (a)

background and aim: the world health organization (who) has been advising on the development and use oftraditional medicine for about 30 years due to the lack of access to basic health services for many people and hasbeen welcomed by many countries; unfortunately, despite the fact that more than a decade has passed since therevival of the traditional medicine in the country, it has not yet achieved the necessary and sufficient growth andprosperity-including its correct and complete integration in the body of the health system. the purpose of thisdescriptive - analytical article is to identify and taking model of the growth factors of this medicine - as the dominantmedical system - in the era of imam reza (a) (183-203 ah) - according to the coincidence of its with the periodislamic civilization.methods: this article has been written in a review and purposefully with specific criteria through searchinghistorical sources and some domestic and international scientific databases such as sid ,google scholar with relatedkeywords without applying time limits.ethical considerations: in the current research, the ethical aspects of library study, including the authenticity oftexts, honesty and trustworthiness, have been observed.results: four factors can be counted as the main factors of the growth and flourishing of (traditional) medicine inthe razavi era (a); the role of the government of the time, the guidance of the religious leader of the society, theposition of main scientific and hospital centers such as jundi shapour university and finally, the role of prominentnon-muslim christian and indian professors and physicians.conclusion: acceleration to the growth of iranian traditional medicine in the present conditions, including theintegration of its valuable experiences into the health system, needs more support from governments, explaining andpromoting the general health policies communicated by the leadership in this regard (paragraph 12), the expansionof health cares or faculties and medical beds allocated to traditional medicine in hospitals and greater interaction withleading medical professors of other countries (including india and china) to use their useful experiences.