بررسی تاریخی جایگاه داروسازان و ساختار داروخانه‌های بیمارستانی در تمدن اسلامی (نیمه قرن دوم تا نیمه قرن هشتم قمری)

زمینه و هدف: داروخانه و داروسازان مستقر در آن با کارکرد‌های مختلف ساخت و ارائه دارو به عنوان یکی از بخش‌های مهم بیمارستانی دوره تمدن اسلامی دارای نقش و جایگاه مهمی بوده است. واژه‌های خزانه الادویه، خزانه الشراب، داروخانه، صیدنه، صیدنانی در متون دوره اسلامی، برای نام داروخانه به کار رفته‌اند. هدف این مقاله پاسخ به این سوال است که جایگاه داروسازان و ساختار داروخانه‌های بیمارستانی در تمدن اسلامی چگونه بوده است؟مواد و روش‌ها: روش تحقیق این مقاله از نوع توصیفی تحلیلی مبتنی بر گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه‌ای است که پس از فیش‌برداری منابع و مآخذ تاریخی به دسته‌بندی مطالب، تحلیل داده‌ها و نگارش مقاله اقدام شده است.یافته‌ها: داروخانه‌ها در دوره اسلامی یکی از بخش‌های مهم بیمارستانی بودند و داروسازان در کنار پزشکان نقش مهمی در تهیه و ارائه دارو به بیماران ایفا می‌نمودند. تاریخ داروخانه‌ها ارتباط نزدیکی با تاریخ اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و درمانی عصر خود داشته و بخش جداناپذیری از فرهنگ و تمدن اسلامی به حساب می‌آید.نتیجه‌گیری: داروخانه‌های بیمارستانی در دوره اسلامی دارای سلسله مراتبی بودند، از جمله رییس، خازن، عده‌ای دستیار داروساز و تعدادی فروشنده یا نسخه‌پیچ دارو بودند که زیر نظر مهتار و یا صیدلانی ارشد فعالیت می‌کرده‌اند و نقش مهمی در بهبود بیماران داشته‌اند.