بازشناسی شیوع بیماری‌های مرگبار عصر آنتونن یا جالینوس در قرن دوم میلادی (192-96 م.)

بدون تردید دوره حاکمیت سلسله آنتونن‌ها یکی از درخشان‌ترین ادوار تاریخی روم باستان، در قرن دوم میلادی ایست که به عصر طلایی امپراطوری روم شهرت دارد. در طول سلطنت عصر آنتونن‌ها بین سال‌های 19296- 192 میلادی چندین پادشاه، قدرت سیاسی را در دست گرفتند که به ترتیب تراژان، هادرین، آنتونن، مارکوس اورلیوس، کمدوس نام داشتند که به جز کمدوس همه آن‌ها در آبادانی، اداره روم و آسایش مردم امپراطوری تمام تلاش خود را انجام دادند. در این دوره با‌شکوه ما شاهد ظهور علما و دانشمندانی مثل جالینوس (galen) هستیم، لذا اهمیت این نوشتار، توجه به مرگ تراژان به سال 117 میلادی در کاپادوکیه در آسیای صغیر، بر اثر بیماری ناشناخته که بعد از زلزله زمستان سال 115 که شهر انطاکیه را با خاک یکسان کرد. در ادامه، طاعون سال 165 در عصر سلطنت مارکوس اورلیوس (180-161 م.) است که این بیماری همه‌گیر تا سال‌های پایانی سلطنت او تداوم یافت تا جایی‌ که این بیماری خطرناک امپراطور را نیز به کام نیستی سوق داد. این اپیدمی تا سال 189 در بین‌النهرین، ایران و شرق امپراطوری روم ادامه داشت و به یک‌باره ناپدید گردید. در این پژوهش به بررسی شیوع این اپیدمی که احتمالا آبله می‌باشد و خواستگاه‌های احتمالی این بیماری و پیامدهای آن را مورد بررسی قرار می‌دهیم.