چالش‌های اخلاقی و حقوقی یک جراح در بیان خطای پزشکی

زمینه و هدف: اخلاق در جراحی جایگاه ویژه‌ای دارد. امنیت بیماران به عنوان اولویت اصلی در سیستم‌های ارائه‌دهنده خدمات سلامت مطابق با تعریف سازمان بهداشت جهانی، این جایگاه را برجسته می‌سازد. از این رو اولین قدم در یک خطای پزشکی، برگرداندن بیمار به فرآیند درمان و از دست‌نرفتن فرصت بهبودی وی می‌باشد. گزارش خطاهای پزشکی و پاسخگوبودن در برابر آن‌ها علاوه بر این‌که نشانه تعهد، مسوولیت‌پذیری و قابل اعتمادبودن پزشک و سازمان‌های پزشکی است، موجب تامین حقوق بیمار نیز می‌گردد. در مطالعه پیش رو، به تجزیه تحلیل جنبه‌های اخلاقی و حقوقی دانش و آگاهی اساتید، رزیدنت‌ها و دانشجویان در خطاهای پزشکی اتفاق‌افتاده در بخش جراحی پرداخته شده است.مواد و روش‌ها: این تحقیق بر اساس روش مشاهده‌ای از نوع توصیفی و بر پایه گزارش موارد (case series) و با استناد به اسناد و منابع معتبر کتابخانه‌ای است.یافته‌ها: گزارش خطاهای پزشکی باعث بهبود و اصلاح عملکرد کادر درمان می‌گردد. طبق تجزیه و تحلیل صورت‌گرفته در پاسخ به 5 پرسش از جامعه آماری مورد بحث، همه اساتید، در مواردی خطای پزشکی را افشا می‌کردند که عارضه جدی و خاصی را برای بیمار در پی نداشته باشد، ولی در مواردی که عارضه ایجادشده جدی و قابل پیگیری است، بیش از دوسوم اساتید اعلام نموده‌اند که آن را اعلام نکرده یا تصمیم‌گیری در این خصوص برایشان سخت است.نتیجه‌گیری: از حقوق یک بیمار، حق بر دانستن وی در افشای یک خطای پزشکی است و بنا بر اصل حفظ تمامیت جسمانی هرگونه مداخله و فرآیند درمانی باید با اجازه وی انجام پذیرد. پزشک به عنوان یک فرد متعهد، وظیفه دارد که اگر خطایی در طول درمان برای بیمار اتفاق افتاد، بیمار را از این قضیه آگاه سازد. افشای خطا، اطمینان بیمار به پزشک و نظام سلامت را افزایش داده، احتمال اقامه دعوی بر علیه بیمارستان یا پزشک را کاهش داده و موجب احترام به حقوق شهروندی بیمار می‌گردد.