پزشکی و کارد پزشکی (جراحی) در شاهنامه فردوسی

زمینه و هدف: حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی، بزرگ‌ترین حماسه‌سرای تاریخ ادب پارسی است. شاهنامه فردوسی یکی از آثار فاخر جهانی است که از بطن اشعار حماسی آن می‌توان جنبه‌های مختلف علمی، اجتماعی و تاریخی را بیرون کشید و مورد بررسی قرار داد. یکی از موارد مهم علمی، دانش پزشکی است که در داستان‌های حماسی نامه باستان به زیبایی و حکیمانه به تصویر درآمده‌اند. این پژوهش بر آن است دیرینگی دانش پزشکی و تخصص‌های مربوط به آن را در اشعار شاهنامه فردوسی به ویژه داستان زاده‌شدن «رستم» پهلوان اسطوره‌ای ایرانی که به شیوه «کارد پزشکی» (عمل رستم‌زاد) متولد شده است را واکاوی کند.مواد و روش‌ها: پژوهش یادشده درصدد بیان شکوه و قدمت تاریخ پزشکی ایران باستان آن هم در موضوع مهمی مانند جراحی است که به روش مطالعه و بررسی کتابخانه‌ای با تکیه بر منابع اصیل تاریخ پزشکی انجام گرفته است.یافته‌ها: شاهنامه یکی از بهترین منابع اصیل در اثبات قدمت تاریخ پزشکی ایران باستان است که مورد غفلت قرار گرفته است.نتیجه‌گیری: اشعار فردوسی نشانِ پروردگی و پیشرفتگی و پرمایگی دانش پزشکی را دارد. داستان زادن «رستم» پهلوان اسطوره‌ای ایرانی و شیوه جراحی در دوره باستان و اصطلاحات پزشکی که حکیم در نظم آورده، نمونه‌ای از اوج دانش پزشکی ایرانیان است.