تاثیر شایستگی تجاری‌سازی فناوری بر مزیّت رقابتی: نقش تعدیلگر متغیر بازارگرایی

در فضای رقابتی موجود در میان شرکت‌های نرم‌افزاری، موفقیّت این شرکت‌ها در دستیابی به مزیّت رقابتی، بدون سرمایه‌گذاری در بخش ایده‌ها و فناوری‌های جدید، دور از ذهن به نظر می‌رسد. تجاری‌سازی فناوری که همان فرایند کسب ایده جدید، توسعه فناوری، تبدیل ایده به محصول با استفاده از فناوری و ارائه آن به بازار می‌باشد، بدون محور قراردادن مشتری در اولویت های شرکت که همان مفهوم بازارگرایی را نشان می‌دهد، نمی تواند باعث مزیّت رقابتی شود. از این رو، پژوهش حاضر  میزان تاثیر شایستگی تجاری‌سازی فناوری از طریق نقش تعدیلگر بازارگرایی، بر مزیّت رقابتی را بررسی کرده است. با این هدف، از روش توصیفی پیمایشی استفاده شده است. پرسشنامه‌ پژوهش را 130 نفر از کارکنان و مدیران پنج شرکت نرم‌افزاری که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند، پاسخ داده اند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از مدل‌سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی به کمک نرم‌افزار smart pls 3 استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که شایستگی تجاری‌سازی فناوری بر هر دو مزیّت هزینه و تمایز، به ترتیب با ضریب مسیر 526/0 و 679/0 تاثیر مثبت و معناداری دارد. نتایج همچنین نشان می دهد که بازارگرایی، تنها در رابطه شایستگی تجاری‌سازی فناوری و مزیّت تمایز، با ضریب مسیر 491/0 نقش تعدیلگر دارد.