پدیدارشناسی در پژوهش‌های مصرف کننده

استفاد از روش‌های پژوهش کیفی در رفتار مصرف کننده، غالباً در شکل‌هایی مانند پیمایش‌های تجربی، مصاحبه‌های پیش نویس، فرافکنی، ایفای نقش، مصاحبه عمیق و گروه‌های کانون انجام می‌گیرد. اما این روش‌ها تنها بخشی از فرایند پژوهش کیفی را پوشش می‌دهند. به عبارتی دیگر، عمدتاً راهبردهای گردآوری داده‌ها هستند تا نوعی طرح کیفی مستقل. درک روش شناسی‌های کمی و کیفی باید با ارجاع و توجه به بنیان‌های فلسفی و پارادایمی آن‌ها صورت گیرد، و یک ارتباط منطقی، راهبردی و پارادایمی با سیوالات و کل طرح پژوهش وجود داشته باشد. بنابراین برای کاهش اختلال‌های پارادایمی، در صورتی که پژوهشگر در پی فهم تجارب، معانی و کسب بینش درباره رفتار مصرف کننده هست، بهتر است از طرح‌های کیفی مانند پدیدارشناسی و نظریه زمینه‌ای که به نوبه خود دارای زیر طرح‌های کیفی گوناگون مرتبط هستند استفاده کرد. از این رو، در این پژوهش، پس از بررسی نظرات خبرگان قبلی و پژوهش‌های پیشین درباره پدیدارشناسی، پدیدارشناسی وجود گرا به عنوان یک پارادایم جایگزین و رهیافت کاملاً کیفی در مفهوم سازی و مطالعه تجربیات مصرف کننده معرفی شده و ارکان آن بیان می‌گردد. این پژوهش، با ارایه یک چارچوب فلسفی و روش شناسی کیفی در بازاریابی موجب درک و تفهم دقیق و واقعی تجربیات مصرف کننده برای پژوهشگران، کارشناسان و مدیران بازاریابی می‌شود.