تاثیر بازارگرایی و ارتباطات تجاری بر عملکرد صادراتی (مورد مطالعه صنایع دستی استان تهران)

صادرات نقش موثری در رشد و توسعه اقتصادی کشورها دارد. کسب اطلاعات در مورد نیازها، سلایق و ترجیحات مصرف کنندگان در بازارهای خارجی یکی از مهمترین اصول ماندگاری در بازارهای جهانی و ارتقای سطح عملکرد صادراتی است. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر بالقوه بازارگرایی صادرکنندگان بر روابط بازرگانی بین الملل با تاکید ویژه بر وابستگی، همکاری و فاصله ارتباطی و تاثیر این ابعاد روی عملکرد صادرات است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و توصیفی است و چون ارتباط دو متغیر وابسته و مستقل را مورد بررسی قرار می‌دهد از نوع همبستگی است. به منظور سنجش متغیرهای تحقیق پرسشنامه ای در اختبار نمونه 118 نفری از صادرکنندگان فعال صنایع دستی استان تهران مورد آزمون قرار گرفت. روایی و پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از روایی محتوا انجام شده است و روش آلفای کرونباخ حاکی از آن است که کلیه متغیرهای مکنون از پایایی خوبی برخوردار بوده‌اند. برای آزمون فرضیات تحقیق از روش رگرسیون خطی چندگانه و الگویابی معادلات ساختاری استفاده شد. 7 فرضیه در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت، 3 فرضیه تایید شد و 4 فرضیه رد شد. نتایج نشان داد، بازارگرایی صادرکنندگان همکاری بین صادرکنندگان و خریداران خارجی را ارتقا می‌دهند؛ در حالی که وابستگی و فاصله ارتباطی را کاهش می‌دهند و هیچ رابطه معناداری بین همکاری، وابستگی، ارتباطات خارجی و بازارگرایی عملکرد صادرات یافت نشد.