طبی‌سازی و تکنولوژی:مواجهه پسا پدیدارشناختی با سلامت گرایی

پرسش از رابطۀ تکنولوژی و طبی سازی به ویژه در موج چهارم طبی‌سازی که به سلامت‌گرایی معروف است بسیار کلیدی است. در این موج که در مقایسه با سایر امواج طبی‌سازی غالب و پیشرونده است پژوهش‌های زیست‌پزشکی نقش بسیار حیاتی ایفا می‌کنند، تکنولوژی با آن درآمیخته است و «بیماری» که در مرکز سه موج قبلی قرار داشت در اینجا غایب است. همه اینها سبب می‌شود که نظریه‌های طبی‌سازی کلاسیک همچون نظریۀ پیتر کونراد قادر به فهم و تبیین نقش بنیادین تکنولوژی‌ها در سلامت‌گرایی نباشند. این از آن روست که تحلیل کونراد از طبی‌سازیبیماری‌محور، مبتنی بر دوگانه‌انگاری بین انسان و تکنولوژی، بی‌توجه به نقش مصنوعات تکنیکی وچگونگی عمل‌کردنشان در فرآیندهای طبی‌سازی است وصرفاً متمرکز بر فرآیندهای کلان اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است که طبی سازی را ممکن کرده اند.مدعای این مقاله این است که پیوند فلسفۀ تکنولوژی و فلسفۀ پزشکی می‌تواند رهیافت‌هایی برای فهم و تحلیل موج چهارم طبی‌سازی ارائه کند. در این مقاله، بر اساس رویکرد پساپدیدارشناسی در فلسفۀ تکنولوژی و بر اساس تحلیل مطالعۀ موردی اپلیکیشن های خودردیابی و تاکید بر مفاهیمی مانند قصدیت تکنولوژیک ورابطۀ هرمنوتیکی به بررسی موج چهارم طبی‌سازی (سلامت‌گرایی) پرداخته می شود و استدلال می شود دیدگاه جامعه شناختی کونراد برای تبیین نقش تکنولوژی ها در فرآیندهای طبی سازی و فهم موج جدید طبی سازی نابسنده است. در این مقاله‌ کوشیده‌ایم نشان دهیم که پساپدیدارشناسی می تواند درک جدیدی از طبی‌سازی ارائه کند و وجوهی از این پدیده را در مرکز بحث در مورد طبی سازی قرار دهد که تاکنون کمتر مورد توجه بوده است؛ زیرا پساپدیدراشناسی می تواند طبی سازی را در سطح تجربۀ فردی و از زاویۀ رابطۀ انسان و واقعیت و نقش وساطت گرایانۀ تکنولوژی ها در این رابطه مورد بررسی قرار دهد.

medicalization and technology: the analysis of healthism from the perspective of postphenomenology

inquiring into the relationship between technology and medicalization, particularly in the fourth wave of medicalization known as healthism, is of utmost importance. compared to the other waves of medicalisation, in healthism, which is predominant and progressive today , biomedical research plays a critical role, technology is interwoven with it, and the &disease& that was at the center of the previous three waves is absent herethese factors mean that all classical theories of medicalisation, such as peter conrad’s, fail to understand and determine the fundamental role of technologies in healthism. this is because conrad’s account of medicalisation is disease-centric, based on the dualism between humans and technology, and focuses only on macro social, political, and economic processes that make medicalisation possible.this paper argues for the idea that the link between the philosophies of technology and medicine can provide approaches to understanding and analyzing the fourth wave of medicalization.in this paper, healthism - is examined from a postphenomenological view of the philosophy of technology and based on the case study of self-tracking applications, focusing on technological intentionality and hermeneutic relations. it is argued that conrad’s sociological view is insufficient to determine the role of technologies in the medicalisation procesess and to understand the new wave of medicalsation.it will be shown that postphenomenology can be used to provide new insight into medicalisation and discuss the aspects of medicalisation that have often been disregarded, as post-phenomenology can explicate medicalisation on the level of individual experience from the perspective of the relationship between humans and reality, while also examining the mediating role of technologies in these relationships.