بررسی انتقادی متافیزیک طبیعی‌شدۀ معتدل

مورگانتی و تاهکو از نوعی متافیزیک با عنوان «متافیزیک طبیعی‌شدۀ معتدل» دفاع می‌کنند. این طبیعی‌گرایی معتدل دربارۀ متافیزیک از یک سو، دربرابر طرح متافیزیک طبیعی‌شدۀ رادیکال فیلسوفانی چون لیدی‌من و راس و، از سوی دیگر، طرح‌هایی در دفاع از استقلال متافیزیک، همچون طرح لری پاول و جاناتان لو، قرار دارد. در تلقی آنها، متافیزیک از حیث موضوع با علم همپوشانی و از حیث روش از آن استقلال دارد. در این مقاله می‌کوشیم ابتدا تصویری بسنده از این طرح طبیعی‌گرایانه، در تقابل با دیگر طرح‌های مربوط به متا‌متافیزیک، ترسیم کنیم و سپس به بررسی و نقد آن بپردازیم. استدلال می‌شود که پروژۀ آنها از دو جنبه با چالش مواجه است. اولاً نمی‌تواند دفاع درخوری از همپوشانی موضوعیِ متافیزیک و علم داشته باشد؛ و ثانیاً نمی‌تواند معیار درخوری برای تحدید فعالیت متافیزیکی بر اساس طبیعی‌گرایی ارائه کند.

critical examination of the moderate naturalized metaphysics

morganti and tahko advocate a kind of metaphysics that they call &moderate naturalized metaphysics.& this moderate naturalism concerning metaphysics differs crucially with, on the one hand, ladyman ross’s radical project of naturalizing metaphysics and, on the other hand, proposals aiming to defend the autonomy of metaphysics, such as those of larry paul and jonathan lowe. morganti and tahko hold that metaphysics overlaps with natural sciences in terms of subject matter and has a sufficient degree of independence from it in terms of method. in this article, i will outline this naturalistic project, mainly in contrast with the meta-metaphysical views of ladyman ross, lowe, and paul. then i attempt to examine and criticize it, arguing that their project faces two main challenges. first, it cannot suitably address the overlap between metaphysics and science regarding the subject matter. second, it cannot provide a criterion for limiting and constraining the metaphysical activity based on naturalism.